အက်င့္သိကၡာ
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္က သားျဖစ္သူကို ပညာေပးေနသည္။
"စစ္မွန္တဲ့ စီးပြားေရးသမား ဆိုတာဟာ အလုပ္မွာေရာ၊ အိမ္မွာ ပါ အက်င့္သိကၡကို
ေစာင့္ထိန္းရတယ္။ ဆိုၾကပါစို႔။ အေဖ့ရဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ တစ္ဦးဟာ အေဖ့ကို
အေၾကြးတစ္သိန္းေပးစရာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မွားၿပီး သူ အေဖ့ကို ႏွစ္သိန္းေပးမိတယ္။ ဒီမွာ
ဆံုးျဖတ္စရာ ျဖစ္လာၿပီ။ ပိုရတဲ့ေငြကို မင္းအေမ လက္ထဲ အပ္လိုက္ရမလား။ ဒါမွ မဟုတ္
အေဖပဲ ယူထားလိုက္ရမလားဆိုတာပဲ"
အဘိုးမတန္ေသာအေတြး
႐ုံးစာေရးျဖစ္သူ အလုပ္ထဲ ထိုင္ၿပီး ေတြးေန ေငးေနသည္ကို ျမင္ရာ ¤င္းအား
က်ီစယ္လိုသည့္စိတ္ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္တြင္ ေပၚလာသည္။ သို႔ႏွင့္ ေျပာသည္။
"မင္း အခုဘာေတြးေနသလဲဆိုတာ ငါ့ကို ေျပာျပရင္ ေငြတစ္ရာေပးမယ္"
စာေရးက အလန္႔တၾကား ျပန္ေျပာသည္။
"ဟာ မလုပ္ပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္အေတြးဟာ ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိပါဘူး"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာစမ္းကြာ"
"ဟုတ္ကဲ့။ လူႀကီးမင္းအေၾကာင္းကို ေတြးေနတာပါခင္ဗ်ာ"
ကေလးေတြအေၾကာင္း
အစမ္းစာေမးပဲြ၌ သမိုင္းဘာသာရပ္တြင္ ၂-မွတ္သာ ရသျဖင့္ ၃-တန္းေက်ာင္းသား
သားငယ္ကို အေဖက ေမးသည္။
"သား။ ဘာျဖစ္လို႔ သမိုင္းဘာသာရပ္မွာ ၂-မွတ္တည္း ရတာလဲကြ"
"သားမေမြးခင္က အေၾကာင္းေတြကို ေမးတာကိုး အေဖရဲ႔။ ၂-မွတ္ရတာေတာင္
ကံေကာင္တယ္မွတ္"
.....
ပီတာေလး ေနမေကာင္း ျဖစ္သည္။ ေဘးအိမ္က ၄င္း၏ကစားေဖာ္ ခ်ာတိတ္ ေရာက္လာသည္။
ပီတာ မျပင္းရေအာင္ အၾကာႀကီး ထိုင္စကားေျပာသည္။ တက္ႏိုင္သမွ် ျပဳစုသည္။
ဤသည္ကို ႀကည့္ၿပီး ပီတာအေမ၏ ရင္ထဲ ပီတီျဖစ္သည္။ ခ်ာတိတ္ကို
ေက်းဇူးတင္သြားသည္။ သို႔ႏွင့္ ခ်ာတိတ္ ျပန္မည္ လုပ္ေသာအခါ ခ်ာတိတ္ကို ေခ်ာကလက္
လက္ေဆာင္ေပးသည္။ ေခ်ာကလက္ကို ယူၿပီး ခ်ာတိတ္က မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေျပာလိုက္သည္။
"အန္တီ၊ ပီတာေသရင္ သူ႔စက္ဘီးကို ကြၽန္ေတာ္ ယူလို႔ရမလားဟင္"
.....
ခ်ာတိတ္။ မင္းအသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ"
"ငါးႏွစ္"
"မင္းေဘးနားက ခ်ာတိတ္မေလးေရာ။ သူ႔နဲ႔ မင္း ဘာေတာ္လဲ"
"သူ႔နာမည္ ေဒစီ။ ကြၽန္ေတာ့္ အစ္မ။ အခု သူ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အသက္ ၂-ႏွစ္ၾကီးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္သုံုးႏွစ္ၾကာရင္ သူ႔ထက္ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ႏွစ္ ႀကီးသြားလိမ့္မယ္"
.....
"ကေလးတို႔ေရ၊ တို႔တစ္ေတြ အေပၚကို ေမာ့ၾကည့္ရင္ ဘာကို ျမင္ရမလဲကြယ္"
"ိမုိးေကာင္ကင္ပါ"
"မိုးရြာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာဆိုရင္ေကာကြယ္"
"ထီး"
.....
အေမျဖစ္သူ စိတ္ဆိုးဆိုးႏွင့္ သား၏နားရြက္ကို ဆဲြလိမ္သည္။ တံျမက္စည္းကို ယူၿပီး
သားမိုက္ကို ဆံုးမရန္ ျပင္သည္။
"လာခဲ့။ ဒန္အိုးကို ႀကိဳးနဲ႔ ေၾကာင္ရဲ႔ အၿမီးသြားခ်ည္သတဲ့။ နင့္ကို မွတ္ေလာက္
သားေလာက္ေအာင္ ဆံုးမရမယ္။ လာခဲ့စမ္း။"
ခ်ာတိတ္ ငိုငိုမဲ့မဲ့ ႏွင့္ ျပန္ေျပာသည္။
"ေမေမကလည္း တျခားအိမ္က ေၾကာင္ပဲ ဥစၥာ"
"ဒါေပမယ့္ အိုးက တို႔အိမ္က အိုးဟဲ့"
ေနာက္မွ ေခၚလာခဲ့ပါ
လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားကို အမိ်ဳးမိ်ဳး ေနာက္ေျပာင္ၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ေပးေသာ ခ်ာတိတ္ကို
ရဲသား ဆဲြေခၚလာသည္။ ခ်ာတိတ္၏အိမ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ရဲသားက
ဘဲလ္တီးလိုက္သည္။ ခ်ာတိတ္၏ အေဖ တံခါးကို ဖြင့္ေပးသည္။
ရဲသားက အသံခပ္မာမာျဖင့္ေမးသည္။
"ဒါေနာင္ႀကီးရဲ႔ ကေလးလား"
"ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္နာရီ ၾကာမွ ေခၚလာခဲ့ပါလားဗ်ာ။ အိမ္မွာ ဧည့္သည္ေတြ
ေရာက္ေန႔လိုပါ။"
ေရြးဖို႔လား
အိမ္ေထာင္စုတြင္ အျမြာပူးေမြးသည္။ မိဘႏွစ္ပါးစလံုး ဝမ္းသာေနၾကသည္။ ငါးႏွစ္သား
ပီတာေလးသည္ ညီႏွစ္ေယာက္ကို အၾကာႀကီး ၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ မိဘမ်ားကို
ေမးသည္။
"သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး ဒီမွာ ေနမွာလား။ ဒါမွ မဟုတ္ ၾကိဳက္တာ တစ္ေယာက္ကို ေရြးဖို႔
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ ပို႔လိုက္တာလား"
အရိပ္
အလြန္ဝေသာ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။ ¤င္း၏ေနာက္မွ
ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္လာသည္။ တစ္ေနရာတြင္ မိန္းမႀကီး
ေနာက္ဘက္လွည့္ၿပီး ခ်ာတိတ္ကို ေမးသည္။
"ေဟ့၊ ခ်ာတိတ္။ မင္း ငါ့ေနာက္ကို ဘာျဖစ္လို႔ လိုက္ေနတာလဲ။ ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ"
"ဘာမွ မလိုခ်င္ပါဘူးခင္ဗ်။ လမ္းေပၚမွာ ေန အင္မတန္ပူတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အရိပ္မွာပဲ
လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္တယ္ ဒါေၾကာင့္ပါ"
အေရးေပၚဆင့္ေခၚၿခင္း
ည ၂-နာရီ အခ်ိန္တြင္ ဆရာဝန္ႀကီး၏အိမ္၌ တယ္လီဖုန္းသံ ျမည္လာသည္။
လူတစ္ေယာက္ အသည္းအသန္ ျဖစ္ေန၍ အျမန္ဆံုးလာေစလိုေၾကာင္း ဆက္သူက
ေျပာသည္။ မျဖစ္ျဖစ္လာပါရန္ ဆက္သူက အႏူးအညႊတ္ေတာင္းပန္သည္။ ညအခ်ိန္မေတာ္
ျဖစ္ေနရုံမက အျပင္ဘက္တြင္ မိုးကလည္း အသည္းအသန္ ရြာေနရာ ဆရာဝန္ႀကီး
မသြားလိုေခ်။ ၿပီးေတာ့ လူနာ၏အိမ္က ၿမိဳ႔စြန္တြင္ ျဖစ္ေနသည္။ သိုေသာ္ မတက္ႏိုင္။
လူတစ္ေယာက္၏ အသက္ကို ကယ္ရမည့္ ကိစၥျဖစ္ေနသည္။
လူနာ၏ အိမ္သို႔ ဆရာဝန္ႀကီး ခဲခဲယဥ္းယဥ္းႏွင့္ ေရာက္လာသည္။ အိပ္ရာထဲတြင္
ညည္းတြားေနေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕သည္။
"ေဒါက္တာရယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ကို ကယ္ပါဦး။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္
မၾကာခင္ေသရေတာ့မယ္လို႔ ထင္ေနတယ္ ခင္ဗ်"
"ဘယ္ေနရာမွ နာသလဲ"
"ဘယ္ေနရာမွာမွ မနာပါဘူးခင္ဗ်"
"မေတာ္တဆ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရတာ ျဖစ္ဖူးသလား"
"မျဖစ္ဖူးပါဘူး ခင္ဗ်"
လူနာကို ခဏမွ် စမ္းသပ္စစ္ေဆးၿပီးေသာအခါ ဝမ္းနည္းေသာ အသံျဖင့္ ဆရာဝန္က
လူနာကို ေျပာသည္။
"ခင္ဗ်ား ေသတမ္းစာ ေရးၿပီးပလား"
"ေဒါက္တာ။ ဘာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ဘဲ ေသေတာ့မယ္လို႔ ေဒါက္တာ ဆိုလိုခ်င္တာလား
ဟင္။ ဟင့္အင္း။ ဟင့္အင္း။ကြၽန္ေတာ္ မေသခ်င္ေသဘူး ေဒါက္တာ။ ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ကို
ကယ္ပါဗ်"
"ခင္ဗ်ားဆီမွာ သားသမီးေတြ ရွိလား။ သူတို႔ကို အခုခ်က္ခ်င္း ေခၚခိုင္းလိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့
ေဆြမ်ိဳးေတြလကိုပါ ေခၚဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔"
"ဘုရား။ ဘုရား။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ေသမွာလား ဆရာရယ္"
"မေသပါဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႔ က်န္းမာေရးဟာ ကြၽဲ႐ုိင္းႀကီး တစ္ေကာင္လို
ေကာင္းေနပါေသးတယ္။ အဲ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ရာသီဥတုနဲ႔ ဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ
က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း အ႐ူးလုပ္ခံရတာမိ်ဳး အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးဗ်။ နားလည္လား"
ေစာေစာက ေျပာေရာ့ေပါ့
ရန္သူ၏ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေျခေထာက္တြင္ ဒဏ္ရာရေသာ စစ္ဗိုလ္ကို စစ္ေဆးရုံသို႔
သယ္ေဆာင္လာသည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ¤င္းကို ခဲြစိတ္ခန္းထဲ သြင္းၿပီး ခဲြစိတ္ရန္
ၿပင္ဆင္ၾကသည္။ ႏွစ္နာရီခန္႔ ၾကာသြားသည္။ စစ္ဗိုလ္က သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဟန္ျဖင့္
ေမးသည္။
"ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ၾကာေနရတာလဲ။ ဘာကို ရွာေနၾကတာလဲ။
ဒဏ္ရာအေပါက္က ေသးေသးေလး။ ဆယ္မိနစ္ခ်ဳပ္ရင္ ၿပီးတဲ့ ကိစၥ "
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ က်ည္ဆန္ကို ရွာေနၾကတာဗ်"
ဤစကားကို ၾကာေသာ္ လူနာစစ္ဗုိလ္ ေပါက္ကဲြေတာ့သည္။
"ေစာေစာက ေျပာပါေတာ့လား။ က်ည္ဆန္က ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္ေထာင္ထဲမွာ။ ေရာ့"
ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္
"ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ...."
သည္ေခတ္ႀကီးမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္ရမွာက အေတြ႕အႀကံဳ။
တရုတ္ျပည္ ကန္တုန္မွာ ဘဏ္ကိုဝင္တိုက္ေသာဓါးျပေတြက
"အားလုံးမလွဳပ္နဲ႔၊ ပိုက္ဆံကအစိုးရဟာ၊ အသက္က မင္းတို႔ဟာ။ "
ဟု တရားသေဘာဆန္ဆန္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္၊ ဘဏ္ဝန္ထမ္း အားလံုး ၿငိမ္သက္စြာ ဝမ္းလ်ားေမွာက္လ်က္ ေနၾကကုန္၏။
ထိုအခ်ိန္ ဓါးျပက စားပဲြေပၚ ပက္လက္ေလးလွန္ကm လွဲေလ်ာင္းေနရွာေသာ ဘဏ္စာေရးမေလးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း
" အျမင္မေတာ္ကြာ၊ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလး ေနစမ္း၊ ဒါဓါးျပတိုက္တာ၊ မုဒိမ္းလာက်င့္တာ မဟုတ္ဘူး။ "
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္၊ M.Sc ဘဲြ႔ရဓါးျပေပါက္စေလးက
" ဆရာ... တိုက္ရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ေရတြက္ရေအာင္။ "
မူလတန္းသာေအာင္ေသာ ဓါးျပဗိုလ္ ေျပာလိုက္သည္မွာ
"ေတာ္ေတာ္ႏုံခ်ာတဲ့ေကာင္၊ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ဥစၥာ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ေရတြက္ေနရမွာလဲကြာ၊ ဒီညTV သတင္း ေစာင့္နားေထာင္ၾကည့္ရင္ သိေရာေပါ့။ "
ဓါးျပထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္ ဘဏ္ဥကၠဌက
" သြား...ျမန္ျမန္ရဲသြားတိုင္စမ္း ။ "
ဘဏ္မန္ေနဂ်ာ လွည့္ထြက္မည္အျပဳမွာ ဘဏ္ဥကၠဌ အလ်င္စလိုထပ္ေျပာလိုက္သည္မွာ
" ေနအုံး...တေလာတုန္းက ငါတို႔အလြဲသုံးစားထားတဲ့ သန္း ၅၀ ပါတခါထဲ ေပါင္းထည့္ပလိုက္ကြာ "
ဘဏ္မန္ေနဂ်ာက အဓိပၸါယ္ပါပါ တခ်က္ခိုးၿပံဳးကာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္မွာ
" တလတခါေလာက္ လာတိုက္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာကြာ..."
ေနာက္တေန႔... ဘဏ္ယြမ္ေငြ သန္း ၇၀ ဓါးျပတုိက္ခံရေၾကာင္း TV သတင္းအရ ၾကားသိရ၏။
ဓါးျပေတြ အဖန္တလဲလဲ ေရတြက္ၾကည့္လည္း သန္း ၂၀ မွ်သာရိွသည္။
ဓါးျပဗိုလ္ ေအာ္ဆဲလိုက္သည္မွာ
" ေတာက္...ငါအသက္ကိုဖက္နဲ႔ထုပ္ၿပီး တိုက္တာေတာင္မွ သန္း ၂၀ ပဲရတယ္ ဘဏ္ဥကၠဌက ပါးစပ္ဖ်ားေလးလွဳပ္လိုက္ရုံနဲ႔ သန္း ၅၀ အျမတ္ေပၚသြားၿပီ။
ဒီေခတ္ႀကီးၾကည့္ရတာ ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ...။ "
Source: MyanmarJokes
ဟာသပေဒသာ ( ၁၆)
ျပတင္းေပါက္မွန္မ်ား
စိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုတြင္ၿဖစ္သည္... လူနာတစ္ဦးကို စစ္ေဆးသည္...
" မင္း.. အခု အားလံုးေကာင္းေနၿပီ.. မင္းကို ေဆးရံုကေနတို႔ ဆင္းခြင့္ေပးေတာ့မယ္... အၿပင္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း... မင္းဘာလုပ္မလဲ"
" ႕က်ြန္ေတာ္ ၿပတင္းေပါက္မွန္ေတြကို ေလးခြနဲ႔လိုက္ခြဲပါမယ္ဆရာ"
မေကာင္းေသးဟု ဆိုကာ... ေဆးထပ္ကုရန္ထားလိုက္သည္.. သံုးလအၾကာတြင္ ထပ္စစ္ေဆးသည္
"မင္းကို တုိ႔ အခု ဒီေဆးရံုကေနဆင္းခြင့္ေပးေတာ့မယ္...မင္းအၿပင္ကို ေရာက္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ"
" က်ြန္ေတာ္ ၿပတင္းေပါက္မွန္ေတြကို ေလးခြနဲ႔လုိက္ခြဲပါမယ္"
မေကာင္းေသးဟုဆိုကာ.. ေဆးထပ္ကုသည္.. မတတ္ႏိုင္ေတာ့ သည္႔ အဆံုး... ႏိုင္ငံၿခားမွ... ပညာရွင္.. ဆရာ၀န္မ်ားကို အကူအညီလွမ္းေတာင္းသည္.. လူနာနွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေဒတာမ်ား.. ပို႔ေပးသည္.... ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား ကလည္း စိတ္၀င္စားၾကသည္.. သို႔ ႏွင့္ ဆရာ၀န္မ်ားအားလံုး....ထို ေဆးရံုသို႔ လာၿပီး လူနာကို ထပ္မံစစ္ေဆးသည္......
" မင္းလည္း အားလံုး ေကာင္းေနၿပီပဲကြာ... မင္းကို ေဆးရံုက ဆင္းခြင့္ေပးေတာ့့မွာပါ.... မင္း အၿပင္ေရာက္ရင္ဘာလုပ္မလဲ ေၿပာပါဦး"
" က်ြန္ေတာ္.. က်ြန္ေတာ့ ခ်စ္သူဆီ သြားပါ့မယ္"
ဆရာ၀န္မ်ားအားတက္သြားသည္
" ေအး.. မင္းခ်စ္သူဆီ ေရာက္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ"
" က်ြန္ေတာ္သူ႔ကို နမ္းပါမယ္....."
" ဟုတ္ၿပီ ၿပီးရင္ဘာလုပ္မလဲ... "
"က်ြန္ေတာ္သူ႔ ရဲ ဘေလာက္စ္အင္းက်ီေလးကို ခ်ြတ္လိုက္ပါမယ္.."
" ဟုတ္ေနၿပီ.. မင္းၿပီးရင္ဘာလုပ္မလဲ"
" က်ြန္ေတာ္ သူ႔ရဲ႔စကတ္ကေလးကို ခ်ြန္လိုက္ပါမယ္ ဆရာ"
ေခ်ြးပ်ံသည္႔ဆရာ၀န္ေတြ ပ်ံကုန္သည္။
" ဟုတ္ၿပီမင္းၿပီးရင္ဘာဆက္လုပ္မလဲ.. "
" က်ြန္ေတာ္.. သူရဲ႔.. .အတြင္းခံ ဘာရာစီရာေလးကို ခ်ြတ္ပါမယ္.. "
"ၿပီးရင္ေရာကြာ...."
"သူ၀တ္ထားတဲ့ စက္စပိုင္တာေလးကို ဆြဲခ်ြတ္ပစ္လိုက္ပါမယ္"
"ဒါဆိုၿပီးရင္ေရာ... "
" အဲ.... စက္စပိုင္တာက.. သေရၾကိဳးကို ၿဖဳတ္...ေလာက္ေလးဂြမွာတပ္ၿပီး... က်ြန္ေတာ္ ၿပတင္းေပါက္မွန္ေတြကို လိုက္ခြဲပါမယ္ဆရာ.."
ဟာသပေဒသာ(၁၅)
ႀကိဳက္တာ၀ယ္စား
>> အေမရိကန္ႏိုင္ငံရွိ ၀က္ေမြးျမဴသူတစ္ဦးထံသို႔ တစ္ေန႔ေသာအခါ
>> လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာၿပီးစံုစမ္းေလ၏ ။
>> " ခင္ဗ်ားရဲ႕၀က္ေတြကို ဘယ္လိုအစာေတြေကြၽးသလဲဗ် "
>> " ကြၽန္ေတာ့္၀က္ေတြကို ထမင္းက်န္၊ ဟင္းက်န္ေတြနဲ႔
>> ဟင္းသီးဟင္းရြက္အပုပ္ေတြ ေရာစပ္ၿပီးေကြၽးပါတယ္ "
>> " ၾကားရတာစိတ္မေကာင္းစရာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္က ကမၻာ့တိရိစၦာန္မ်ား
>> ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖဲြ႔ကအရာရွိပါ ။
>> အခုလိုက်န္းမာေရးနဲ႔မညီညြတ္တဲ့အစာေတြ ေကြၽးမႈအတြက္ခင္ဗ်ားကို
>> ေဒၚလာတစ္ေထာင္ဒဏ္ေငြရိုက္ရပါလိမ့္မယ္ "
>> ဒဏ္ေငြေဆာင္ၿပီး ( ၃ ) လခန္႔ၾကာျပန္ေသာ္ ေနာက္ထပ္လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ဦး
>> ေရာက္လာၿပီး စံုးစမ္းျပန္၏ ။
>> "ခင္ဗ်ား၀က္ေတြကို ဘယ္လိုအစာေတြေကြၽးသလဲဗ် "
>> " ဟုတ္ကဲ့၊ ေပါင္မုန္႔၊ ပူတင္း၊ ဒိန္ခဲ၊ အာလူး၊ ၾကက္ေပါင္းနဲ႔ဗိုက္တာမင္
>> အားေဆးေတြ ေရာစပ္ၿပီးေကြၽးပါတယ္ခင္ဗ်ာ "
>> " အားပါး၊ အ့ံၾသစရာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္က ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႔က အရာရွိပါ ။
>> ကမၻာႀကီးရဲ႕လူဦးေရေလးပံုတစ္ပံုေလာက္ ႏွစ္စဥ္အငတ္ေဘးႀကံဳေနရတာကိုေတာင္မွ
>> ခင္ဗ်ားကၿခိဳးၿခံဳမႈမရွိဘဲ ျဖဳန္းတီးပစ္ေနတာ အဲဒီအတြက္ခင္ဗ်ားကို
>> ေဒၚလာတစ္ေထာင္ဒဏ္ေငြရိုက္ပါတယ္ "
>> ဒဏ္ေငြေဆာင္ၿပီး မ်ားမၾကာမီေနာက္တစ္ဦးလာျပန္ေလ၏ ။
>> " ခင္ဗ်ား၀က္ေတြကို ဘယ္လိုအစာေတြေကြၽးပါသလဲခင္ဗ်ား "
>> " တစ္ေကာင္ကို တစ္ေဒၚလာစီေပးၿပီး ႀကိဳက္တာ၀ယ္စားလို႔ ေျပာလိုက္တယ္ " >>
>> စည္းကမ္းရွိသူ
>> " လူေတြကစည္းကမ္းမရွိၾကဘူးဗ်ာ ။ ငွားၿပီးရင္ျပန္မေပးခ်င္ၾကဘူး ။
>> ခင္ဗ်ားတို႔ပတ္၀န္းက်င္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး "
>> " ကြၽန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္က စည္းကမ္းရွိရွိျပန္ေပးပါတယ္ ။
>> မိုးတြင္းတုန္းကငွားသြားတဲ့ထီးကို ေဆာင္းတြင္းက်ေတာ့ လာျပန္ေပးၿပီး
>> ေစာင္ျပန္ငွားသြားတယ္ ။ ေႏြေရာက္ေတာ့ ေစာင္လာပို႔ၿပီး
>> ယပ္ေတာင္ျပန္ငွားသြားၾကတယ္ဗ် "
မွားယြင္းမႈ၏ရလဒ္
>> " မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ညားလာတာ အခုဆိုရင္အိမ္ေထာင္သက္တမ္း အႏွစ္အစိတ္ရွိၿပီ ။
>> တကယ္တမ္းေျပာရရင္ အဲဒီကိစၥဟာ မွားယြင္းမႈတစ္ခုရဲ႕ ရလဒ္ပဲ "
>> " ဘယ္လို ဘယ္လို ဘာေျပာတယ္ ရွင္းစမ္းပါဦး "
>> " ဒီလိုေလ၊ အဲဒီမင္းကို စေတြ႕တဲ့ေန႔က ငါေလခြၽန္မိတာ မင္းကိုေခၚတာ
>> မဟုတ္ဘူး ။ တကၠစီသမားကိုကြ "
သိနားလည္မႈ
>> " မင္းတို႔ထဲမွာ စႏၵရားအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိတဲ့သူ ပါသလားကြ "
>> " ပါပါတယ္ဆရာ၊ ကြၽန္ေတာ္ စႏၵရားတီးတတ္ပါတယ္။ စႏၵရားအေၾကာင္း
>> ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္ "
>> " ဒါဆို ဒီစႏၵရားကို ကားေပၚတင္တဲ့အခါ မင္းကဦးေဆာင္ၿပီး
>> ဂရုစိုက္တင္ေပးစမ္းပါကြာ "
သူ႕လက္ရာ [
>> " ဒီေန႔ ကြၽန္မခ်က္ေကြၽးတဲ့ဟင္းက ဘယ့္ႏွယ္ေနလဲဟင္ "
>> " ေကာင္းတယ္ မိန္းမရာ၊ ခ်ိဳၿပီးဆိမ့္ေနတာပဲ "
>> " မဟုတ္ေသးပါဘူးေတာ္၊ ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္းစာအုပ္ထဲမွာ
>> ခ်ဥ္စပ္လို႔ေရးထားတယ္ရွင့္ "
ထီးတစ္လက္၏သံသရာ
>> " အခုလာရတာကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့သံုးရက္က ကြၽန္ေတာ့္ဆီက ငွားသြားတဲ့ထီးကို
>> ျပန္ယူခ်င္လို႔ပါ "
>> " ေဟာဗ်ာ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ မေန႔ကအိမ္လာလည္ရင္း ခဏငွားသြားတယ္ဗ်။
>> သူ႔ဆီသြားေတာင္းေတာ့ ေယာက္ဖတစ္ေယာက္ ခဏငွားသြားလို႔ပါတဲ့။
>> အေရးႀကီးသလား၊ လိုက္ရွာေပးမယ္ေလ "
>> " အေရးႀကီးပါေသာ္ေကာဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အဲဒီထီးကိုငွားေဆာင္းလာခဲ့တာ။
>> အဲဒါလာေတာင္းေနလို႔ဗ်ိဳ႕။ သူကလည္းဒီထီးဟာ သူ႔ထီးမဟုတ္ဘူး
>> ခဏငွားလာတာတဲ့ "
စိတ္ခ်စမ္းပါ
>> " ဒီမွာရွင့္ ေလယာဥ္ပ်ံေမာင္းတဲ့ဆရာႀကီး၊ ကြၽန္မတစ္ခါမွ
>> ေလယာဥ္ပ်ံမစီးဖူးလို႔ ရင္ေတြတုန္လိုက္တာရွင္။
>> ကြၽန္မတို႔ခရီးသည္ေတြအားလံုးေဘးကင္းရန္ကင္းနဲ႔
>> ေျမျပင္ေပၚျပန္ေရာက္မွာပါေနာ္ "
>> " စိတ္ခ်ပါဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ေလယာဥ္ေမာင္းလာတာၾကာပါၿပီ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ
>> ေကာင္းကင္မွာမထားခဲ့ပါဘူး "
ယံုပါတယ္
>> " တစ္ဆိတ္ေလာက္ ခင္ဗ်ား၊ ကြၽန္ေတာ့္စက္ဘီးကို ၾကည့္ထားေပးစမ္းပါ "
>> " ေဟ့ေကာင္ ငါကအယ္ဒီတာကြ "
>> " ရပါတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုယံုပါတယ္ "
ေမေမ့စကား
>> " လက္ေရးညံ့လိုက္တာကြာ၊ မင္းကိုေန႔တိုင္းရိုက္ရတာလည္း လက္ေညာင္းလွၿပီ၊
>> မင္းအိမ္ကဘာမွဂရုမစိုက္ဘူးလား "
>> " ကြၽန္ေတာ့္ေမေမကေျပာတယ္ဆရာ၊ ငါ့သားလက္ေရးမလွလည္းကိစ္စမရွိဘူးတဲ့၊
>> ဘယ္သူမွမဖတ္တတ္ရင္ေနပါေစတဲ့၊ ႀကီးရင္ဆရာ၀န္လုပ္ခိုင္းမွာတဲ့ "
ဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လဲ
>> " ဟိုေန႔က ေလးထပ္တိုက္ေပၚက မင္းခုန္ခ်တာ အံ့ၾသတယ္ကြာ၊ ရုပ္ရွင္ထဲက
>> စတန္႔မင္းသားေတြ စြန္႔စားျပတဲ့အတိုင္းပဲ၊ ကားရုိက္ဖို႔ေလ့က်င့္ေနတာလား "
>> " ဟင္း ..... ဟင္း ..... ငါလည္း စဥ္းစားေနတာ၊ ဘယ္သူမ်ား
>> ငါ့ကိုတြန္းခ်လိုက္တာလဲလို႔ "
တစ္ေယာက္တစ္လွည့္
>> " ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္ၿပီးတဲ့အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္
>> ဟန္းနီးမြန္းထြက္ခ်င္လို႔ ခြင့္ဆယ္ရက္ေလာက္ ေပးပါခင္ဗ်ာ "
>> " အင္း ..... ခက္တာပဲ။ ေလာေလာဆယ္အလုပ္ေတြ က်ပ္ေနေတာ့တစ္ေယာက္ေယာက္
>> မရွိရင္လည္းမျဖစ္ျပန္ဘူး။
>> ႏွစ္ေယာက္စလံုးကငါ့ကုမၸဏီရဲ႕စံျပ၀န္ထမ္းေတြဆိုေတာ့
>> ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူးလို႔လည္း မေျပာရက္ျပန္ဘူး။
>> ဒီေတာ့တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီသြားၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါရေစကြာ "
ေမးမွသိတယ္
>> " မင္းတို႕လင္မယား ျပန္ေပါင္းထုပ္သြားၾကၿပီလို႔ၾကားရတာ ၀မ္းသာတယ္ကြာ၊
>> ေန႕ခင္းတုန္းကေတာင္ မင္းတို႕အိမ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္ေတာ့
>> မင္းတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ထင္းေတြအတူတူခဲြေနၾကတာ ေတြ႕မိေသးတယ္ကြာ "
>> " ထင္းမဟုတ္ဘူး သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ၊ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြ "
ေျပာခ်င္တာကဒီလိုပါ
>> " မင္းဟာကားကို တစ္နာရီမိုင္တစ္ရာႏႈန္းေလာက္နဲ႔ ေမာင္းလာတယ္ ။
>> ၿပီးေတာ့ညအေမွာင္ထဲ ကားေရွ႕မီးကို ဖြင့္မေမာင္းဘူး ။ လမ္းလည္းမွားလာတယ္ ။
>> ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္လည္း မပါဘူး ။ ကိုင္း .....
>> ဒီေလာက္ေတာင္အျပစ္ေတြမ်ားတာ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ "
>> " ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကြၽန္ေတာ့္မွာအျပစ္တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္ ။
>> အဲဒါကေတာ့ဒီကားကုိ ခိုးလာတာပါပဲ "
ဘယ္သူမွမေျပာနဲ႔ေနာ္
>> " ဓူ၀ံၾကယ္ဆိုတာ ဘယ္ဟာလဲဟင္ဘိုးဘိုး "
>> " ဟိုး ..... ေတာင္ဘက္က ၾကယ္နီနီႀကီးဟာ ဓူ၀ံၾကယ္ေပါ့ ေျမးရဲ႕ "
>> " ဟင္ ..... ေက်ာင္းမွာ ဆရာမကေျပာေတာ့ ဓူ၀ံၾကယ္ဟာ ေျမာက္အရပ္မွာရွိတယ္ဆို "
>> " ရွဴး ..... ဘယ္သူမွ ေလွ်ာက္မေျပာေလနဲ႔ ၊ ဓူ၀ံၾကယ္ေတာင္ဘက္ကို
>> ေျပာင္းသြားတာတစ္ပတ္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္ ေျမးရဲ႕ "
စနစ္တက်အသံုးျပဳနည္း
>> " မနက္က၀ယ္သြားတဲ့ ယပ္ေတာင္က တစ္ခါႏွစ္ခါပဲခတ္ရေသးတယ္ စုတ္သြားၿပီ ၊
>> ဘယ္လိုျဖစ္တာရတာလဲ "
>> " အသံုးျပဳပံုမွားလို႔ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာင္းတဲ့
>> ယပ္ေတာင္ဟာ လက္နဲ႔ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးကိုင္ထားၿပီး ခပ္ေစခ်င္တဲ့အရာ၀တၱဳကို
>> ယပ္ေတာင္ေရွ႕မွာ ဟိုဖက္ဒီဖက္ ခပ္ျမန္ျမန္လွည့္ေပးရပါတယ္ခင္ဗ်ား "
နားေလးသူမို႔ပါ
>> " ခုနက စတိတ္ရႈိးေပၚမွာ အသံၿပဲႀကီးနဲ႔ ဟဲဗီးသီခ်င္းဆိုသြားတာ ခင္ဗ်ားမဟုတ္လား"
>> " ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ္က တက္သစ္စဟဲဗီးအဆိုေတာ္ပါ "
>> " ဒါဆိုတစ္ဆိတ္ ကူညီစမ္းပါ ။ ပဲြခင္းထဲမွာ က်ဳပ္မိန္းမနဲ႔
>> လူခ်င္းကြဲသြားလို႔ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေအာ္ေပးစမ္းပါ ။ သူက နားနည္းနည္းေလးတယ္ "
ဟိုတစ္မ်ိဳး ဒီတစ္မ်ိဳး
>> " ေမာင္မင္းအေနနဲ႔ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ "
>> " ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ဘာေျပာရေတာ့မွာလဲ တရားသူႀကီးမင္းခင္ဗ်ာ ။ သူ႔အခန္းထဲ
>> ၀င္ခိုးတုန္းက တရားလိုဟာ အိပ္ေမာက်ေနတာပါ ။ အခုက်ေတာ့ သူ႔အိမ္ထဲ၀င္ခိုးတာ
>> ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ပါတယ္လို႔ ထြက္ဆိုေနပါတယ္ "
ေမေမ့တာ၀န္ထားလိုက္
>> " ဒီလူနဲ႔သမီးလက္မထပ္ခ်င္ဘူးေမေမ ၊ သူနဲ႔သမီးနဲ႔ အယူအဆခ်င္း မတူၾကဘူး ။
>> သူကငရဲရွိတယ္ဆိုတာကို မယံုဘူးလို႔အေၾကာက္အကန္ေျပာတယ္ ေမေမရဲ႕ "
>> " လက္ထပ္မွာသာ ထပ္လိုက္ပါသမီးရယ္ ၊ ငရဲတကယ္ရွိေၾကာင္း သိေအာင္လုပ္ဖို႔
>> ေမေမ့တာ၀န္ထားလိုက္စမ္းပါ "
အေမြဆက္ခံမိလို႔
>> " ခင္ဗ်ား မေသသင့္ဘူးဗ် ။ ဟုတ္တယ္ ၊ တကယ္ဆို ခင္ဗ်ား မေသသင့္ေသးဘူး "
>> " ေဟ့လူ မူးမူးနဲ႔ အုတ္ဂူေရွ႕မွာငိုၿပီး ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ။
>> ဒီဂူထဲျမဳပ္ထားတာ ခင္ဗ်ားရဲ႕အခင္ဆံုးမိတ္ေဆြမို႔လို႔လား "
>> " ဟင့္အင္း ..... ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ ပထမေယာက်္ားပါ "
မေျမာက္ပါနဲ႔ဗ်ာ
>> " မင္းခိုးတဲ့ပစ္စည္းေတြက အစံုပါပဲလားကြ ၊ တီဗီြရယ္ ၊ ေအာက္စက္ရယ္ ၊
>> ေရခဲေသတၱာရယ္ ၊ ပန္ကာရယ္ ၊ မီးခံေသတၱာရယ္ ၊ အိမ္သားေတြတစ္ေယာက္မွ
>> မႏိုးေစဘဲ အျပင္ကိုဒါေတြအကုန္သယ္ထုတ္ႏိုင္တာ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ကြာ "
>> " ဟာ ..... တရားသူႀကီးမင္းကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကုိ
>> အေနခက္ေအာင္ေျမွာက္ေနျပန္ၿပီ "
အထင္နဲ႔အျမင္
>> " ကြၽန္မသားေလး ေရနစ္တုန္းကဆယ္ၿပီး အိမ္လာပို႔ေပးတာ ရွင္မဟုတ္လား "
>> " ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ဒီလိုေပါ့ဗ်ာ ၊ ႀကံဳႀကိဳက္လို႔ကယ္တာပဲဟာ ၊
>> ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း တကူးတကလာေျပာစရာ မလိုပါဘူး "
>> " ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း လာေျပာတာမဟုတ္ဘူးရွင့္ ၊ သူ႔လက္ကဟန္းခ်ိန္းပါမလာလို႔"
ထင္တာကတျခား
>> " တရားခံက သူငယ္မကို ပဲြခင္းထဲက ေခၚထုတ္သြားၿပီး လူရွင္းတဲ့ေနရာေရာက္မွ
>> ပါသမွ်လုယက္သြားတယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား "
>> " ဟုတ္ပါတယ္ ၊ တရားသူႀကီးမင္း "
>> " ဒါျဖင့္ရင္ ပဲြခင္းပရိသတ္ထဲမွာတုန္းက ဘာျဖစ္လို႔ေအာ္ဟစ္အကူအညီ
>> မေတာင္းခဲ့တာလဲ "
>> " ကြၽန္မနားကိုအသာကပ္ၿပီး လက္ကုတ္ေခၚသြားတုန္းက ဒီလုိလုပ္လိမ့္မယ္
>> မထင္ခဲ့မိလို႔ပါရွင္ "
သိခ်င္လို႔
>> " ဗ်ိဳ႕ အိမ္ရွင္တို႔ ၊ တစ္ဆိတ္ေလာက္ေခြးၾကည့္ေပးပါ "
>> " မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ရဲရဲသာလာခဲ့ပါ "
>> " ခင္ဗ်ားေခြးက မကိုက္တတ္ဖူးလားဗ် "
>> " ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲဒါကိုသိခ်င္ေနတာ ၊ ဒီေကာင္ကအခုမနက္မွ ၀ယ္လာတာေလ"
ျပင္ပအစားအစာ
>> " ဗ်ိဳ႕ဆရာသမား ၊ ဟိုလူသူ႔မိန္းမကို မိေက်ာင္းကန္ထဲ တြန္းခ်ေနတယ္ ။
>> ျမန္ျမန္သြားကယ္ၾကရေအာင္ "
>> " ဟင္း ..... တယ္ခက္တဲ့လူပဲ ၊ မိေက်ာင္းေမြးျမဴေရးစခန္းမွာ
>> ျပင္ပအစားအစာေတြ လံုး၀ေကြၽးခြင့္ မရွိတာကို သူမသိလို႔ထင္တယ္ "
သမ္းျပတာမဟုတ္ပါ
>> " ရွင္ ေတာ္ေတာ္ရိုင္းပါလား ၊ ကြၽန္မေရွ႕မွာပါးစပ္ကို လက္၀ါးနဲ႔မကာဘဲ
>> သမ္းျပတာႏွစ္ႀကိမ္ရွိသြားၿပီ "
>> " အထင္မလဲြပါနဲ႔ဗ်ာ ၊ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုခုေျပာဖို႔ႀကံတိုင္း
>> ခင္ဗ်ားကေရပတ္မ၀င္ေအာင္ ေျပာေနတာကိုးဗ် "
ေယာက်္ားဆိုတာ
>> " ေဟာဟိုထိုင္ေနတဲ့လူဟာ ခုနကတစ္ခ်ိန္လံုးလိုလို ကြၽန္မကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာ
>> အခုမမေရာက္လာမွပဲ ခပ္တည္တည္ေနေဖာ္ရေတာ့တယ္ "
>> " ဘယ္သူလဲ ဟိုလူလား ၊ အဲဒါမမအမ်ိဳးသားေလ "
တလဲြမထင္ပါနဲ႔
>> " ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ မုဆိုး၀ါေတာ္ေတာ္ရင့္ေနၿပီနဲ႔တူတယ္ "
>> " ဘာျဖစ္လို႔လဲဗ် "
>> " ဒီတစ္ေန႔လံုး ျခေသၤ့ေတြ ၊ က်ားေတြပဲလိုက္ပစ္ေနတာ ေတြ႕လို႔ပါ "
>> " ဒါကဒီလိုပါ ၊ ဒီမနက္ထြက္လာတုန္းက စာကေလးေတြ ၊ ငွက္ေတြဖမ္းဖို႔ပါပဲ ၊
>> ဒါေပမဲ့ မ်က္မွန္ကသစ္ကိုင္းနဲ႔ၿငိၿပီး က်ေပ်ာက္သြားလို႔ "
ဆရာ့ညႊန္ၾကားခ်က္
>> " တပည့္ေရ ၊ ဟိုဓါတ္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ခဏကိုင္ၾကည့္စမ္းကြာ "
>> " ဟုတ္ကဲ့ဆရာ "
>> " ဘယ္လိုေနလဲကြ "
>> " ဘယ္လိုမွ မေနဘူးဆရာ "
>> " အင္း ..... ဒါဆို က်န္တဲ့တစ္စကို သြားမကိုင္နဲ႔ ဓါတ္လိုက္လိမ့္မယ္ "
လိုခ်င္ရင္ေျပာပါ
>> " ခင္ဗ်ားတို႔ ထမင္းဆိုင္က ၾကက္သားဟင္းပန္းကန္ကို ၾကည့္ပါဦး ၊
>> အရုိးနဲ႔အေရခံြခ်ည္းပဲ "
>> " ဘာလဲ ၊ အေမြးနဲ႔ လိုခ်င္လို႔လား "
ဟာသပေဒသာ (၁၄)
ေရကူးလွ်င္ ၀တ္စံုခိုင္ပါေစ...သတိ
အေမနဲ႔သမီး ေရကူးကန္မွာ ေရသြားကူးတယ္။ ေရကူးဖို႔ သမီးေရကန္ထဲခုန္ခ်ခ်ိန္
ေရကူးဝတ္စံု မေတာ္တဆ ခ်ဳပ္ရိုးကဲြသြားတယ္။
ဒါကို အေမက ေရကူးကန္ေဘးမွာ ေထာင္ထားတဲ့ဆိုင္းပုဒ္ကို အျမန္ယူၿပီး ကြယ္ေပးလိုက္တယ္။
ဆိုင္းပုဒ္ေပၚမွာေရးထားတဲ့
"အႏၱရာယ္ရွိသည္။ အနက္ ၂မီတာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားသာ" ဆိုတဲ့စာေၾကာင့္
လူေတြၿပံဳးစိစိျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။
ဒါကိုအေမေတြ႔ေတာ့ ဆိုင္းပုဒ္ကို တစ္ဖက္အျမန္လွည့္လိုက္တယ္။ ဆိုင္းပုဒ္ေနာက္မွာ ေရးထားတာက "အမ်ဳိးသားသီးသန္႔၊ အထဲမဝင္ခင္ အကီ်ၤခၽြတ္ပါ" ဆိုတာ ျဖစ္တယ္။
ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔အေမ ေနာက္ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခုယူၿပီး သမီးကိုကြယ္ေပးလိုက္တယ္။
ဆိုင္းပုဒ္ေပၚက "လူႀကီး ၁ဝဝ၊ကေလး ၅ဝ၊ အေယာက္၂ဝအထက္ အထူးေလ်ာ့ေစ်း" ဆိုတဲ့ စာေၾကာင့္ လူေတြ ရယ္က်ဲက်ဲျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။
ေနာက္ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခုကို အေမ ယူလိုက္တယ္။ အဲဒီဆိုင္းပုဒ္ေၾကာင့္ အေမ မူးလဲမတတ္ျဖစ္သြားတယ္။
ဆိုင္းပုဒ္ေပၚေရးထားတာက
"မနက္၉နာရီမွ ည၁ဝနာရီထိ၊ အမ်ားသံုးေနရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းမႈကို ဦးစားေပးပါ"
ဆိုတာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။
လူေတြ ရယ္က်ဲက်ဲျဖစ္ကုန္တာေၾကာင့္ အေမေနာက္ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခုကို ယူလိုက္ျပန္တယ္။ ဒီဆိုင္းပုဒ္ ေၾကာင့္ အေမမူးလဲသြားတယ္။ လူေတြဝါးလံုးကဲြရယ္ၾကေတာ့တယ္။ ဆိုင္းပုဒ္ေပၚမွာ ေရးထားတာက "အေမြးအမွ်င္မ်ား ပိတ္ဆို႔မႈမျဖစ္ေစရန္၊ ေနာက္လူမ်ား အသံုးျပဳအဆင္ေျပေစရန္၊ အသံုး ျပဳေနစဥ္အတြင္း ဦးထုပ္ေဆာင္းပါ" ဆိုတာပဲျဖစ္တယ္။
ဟာသပေဒသာ (၁၃)
(၁) ေသျပီဆရာ
ရြာတစ္ရြာမွာရွိတဲ့ ဦးေလးၾကီး လင္မယား ( ၂ ) ေယာက္မွာ သမီး ( ၇ )ေယာက္ရွိတယ္တဲ့။
အခ်ိန္တန္ေတာ့ သမီးေတြကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးေတာ့ ပထမဆံုးသမီးက ထန္းတစ္ပင္ ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။ ကေလး တစ္ေယာက္ေမြးတယ္။
ဒုတိယသမီးက ေညာင္္နွစ္ပင္ ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
သူက ကေလး နွစ္ေယာက္ေမြးတယ္။
တတိယသမီးက သံုးဂြ ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
ကေလး သံုးေယာက္ေမြးတယ္။
ေလးေယာက္ေျမာက္ သမီးက ေလးမ်က္နွာ ဘုရားဘက္က ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
ကေလး ေလးေယာက္ေမြးတယ္။
ငါးေယာက္ေျမာက္ ငါးဇြန္ဘက္က ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
သူတို႔ၾကေတာ့ ကေလး ငါးေယာက္ေမြးတယ္။
ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ ေခ်ာက္ ( ေျခာက္ ) ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
သူတို႔က ကေလး ေျခာက္ေယာက္ေမြးတယ္။
ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ခုနွစ္ေယာက္ေျမာက္ သမီးေလးက သူ႔အေဖကို ေျပာတယ္ ။ အေဖ…သမီးမွာ ရည္းစား ရွိေနၿပီတဲ့။ သမီးလက္ထပ္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ၊ အေဖက သူ႔သားမက္ကို အိမ္ကို ေခၚခဲ့ပါဦး သူၾကည့္ရေအာင္တဲ့။ ဒါနဲ႔ သမီးလည္း ေခၚလာခဲ့ပါတယ္။ ေခၚလာတဲ့ အခါ သူ႔အေဖက မင္းက ငါ့သမီးကို လက္ထပ္ခ်င္တာကေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ မင္းက ဘယ္နယ္ကလဲကြဆိုေတာ့ သားမက္ေလာင္း ေျပာလုိက္တာက
ကၽြန္ေတာ္က ” သံုးဆယ္ ” ကပါလည္းဆိုေရာ ေကာင္မေလး အေဖ ပါးစပ္က " ေဟ………"တစ္လံုးပဲ ထြက္ႏုိင္ေတာ့တယ္တဲ့ဗ်ာ။
( ၂) မလဲြေသာအမွား
အလုပ္တစ္ေနရာအတြက္ လူေတြ႔စစ္ေဆးရာ လူငယ္တစ္ဦးအလွည့္သို႔ ေရာက္လာ၏။
ေရြးခ်ယ္သူ ။ မင္းနာမည္
လူငယ္ ။ ေမာင္လွ
ေရြးခ်ယ္သူ ။ အထက္လူႀကီးက ေမးရင္ ” ဆရာ ” ထည့္ေျဖရတယ္ကြ။ ျပန္ေျပာ
လူငယ္ ။ ဟုတ္ကဲ့ ” ဆရာေမာင္လွ ” ပါ ခင္ဗ်။
( ၃ ) ျဖစ္ရမယ္
မ်က္နွာမသာမယာျဖင့္ ကိုခ်ဴခ်ာ အိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္။
ဦးေလးျဖစ္သူက ။ ဘာျဖစ္လာတာလဲ ခ်ဴခ်ာ
ခ်ဴခ်ာ ။ ေရးကူးသင္တန္းက ထုတ္ခံရလို႔ဗ်
ဦးေလး ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ
ခ်ဴခ်ာ ။ ေရကန္ထဲ ရႈးေပါက္မိလို႔ဗ်
ဦးေလး ။ ေဟ…သူမ်ားေတြလည္း ဒီလုိပဲ မသိမသာေလး ေပါက္ေနၾကတာေလ
ခ်ဴခ်ာ ။ အဟီး……ကၽြန္ေတာ္က ဒိုင္ဗင္စင္ေပၚကေန တက္ေပါက္မိလို႔ပါ။
( ၄ ) ပါေတာ့ ပါသြားတယ္
ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ ေနာက္က်မွ ေက်ာင္းသို႔ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာ၏။ ထိုအခါ အလြန္စိုးရိမ္ တက္ေသာ ဆရာက
ဆရာ ။ ဘာျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းေနာက္က်တာလဲ
ေက်ာင္းသား ။ လမ္းမွာ ရိုက္လုတာ ခံရလို႔ပါ ဆရာ
ဆရာ ။ ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလကြာ…..ဒါနဲ႔ ဘာေတြမ်ား ပါသြားေသးလဲ
ေက်ာင္းသား ။ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္စာေတြေတာ့ ပါသြားတယ္္ ဆရာ။
( ၅ ) မွတ္သားေလာက္တယ္
သူငယ္ခ်င္း မင္း…..ဘယ္ၿမိဳ႕ကမယ္ ၊ ဘယ္တိုင္းကမယ္ ၊ မယ္ဗမာ ၊ မယ္ကမာၻတို႔ ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား...........
ေအး…ၾကားဖူးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ
ငါမေန႔က လမ္းမွာ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေတြ႔လို႔ စကားလိုက္ေျပာရင္းနဲ႔ နာမည္ေမးလုိက္ေတာ့ သူဘာ"မယ္" ဆိုတာ ေျပာျပတယ္ကြ။ မင္း..သိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဟုတ္လားကြ….” ဘာမယ္တဲ့တုန္း ”
” ပါးက်ိဳးမယ္ ” တဲ့။
( ၆ ) မျဖစ္နိင္ဘူး
စာအုပ္ဆိုင္ အတြင္းသို႔ လူငယ္တစ္ေယာက္ ၀င္လာၿပီး အေရာင္း၀န္ထမ္းမိန္းကေလးအား ေမးသည္။
လူငယ္ ။ စာအုပ္လိုခ်င္လို႔ဗ်ာ
၀န္ထမ္း ။ ဟုတ္ကဲ့….ဘာစာအုပ္မ်ားလဲ ရွင္
လူငယ္ ။ နာမည္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ စာအုပ္ေရးတဲ့ အေၾကာင္းအရာက ” ေယာက်္ားေတြဟာ မိန္းမေတြအေပၚ ဘယ္လုိ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ထားသလဲ ” ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းပါ
၀န္ထမ္း ။ ဒါဆို ညာဘက္တန္းက ” စိတ္ကူးယဥ္ စာေပမ်ား ” ဆိုတဲ့ စင္မွာ ရွာၾကည့္ပါရွင္။
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္က သားျဖစ္သူကို ပညာေပးေနသည္။
"စစ္မွန္တဲ့ စီးပြားေရးသမား ဆိုတာဟာ အလုပ္မွာေရာ၊ အိမ္မွာ ပါ အက်င့္သိကၡကို
ေစာင့္ထိန္းရတယ္။ ဆိုၾကပါစို႔။ အေဖ့ရဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ တစ္ဦးဟာ အေဖ့ကို
အေၾကြးတစ္သိန္းေပးစရာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မွားၿပီး သူ အေဖ့ကို ႏွစ္သိန္းေပးမိတယ္။ ဒီမွာ
ဆံုးျဖတ္စရာ ျဖစ္လာၿပီ။ ပိုရတဲ့ေငြကို မင္းအေမ လက္ထဲ အပ္လိုက္ရမလား။ ဒါမွ မဟုတ္
အေဖပဲ ယူထားလိုက္ရမလားဆိုတာပဲ"
အဘိုးမတန္ေသာအေတြး
႐ုံးစာေရးျဖစ္သူ အလုပ္ထဲ ထိုင္ၿပီး ေတြးေန ေငးေနသည္ကို ျမင္ရာ ¤င္းအား
က်ီစယ္လိုသည့္စိတ္ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္တြင္ ေပၚလာသည္။ သို႔ႏွင့္ ေျပာသည္။
"မင္း အခုဘာေတြးေနသလဲဆိုတာ ငါ့ကို ေျပာျပရင္ ေငြတစ္ရာေပးမယ္"
စာေရးက အလန္႔တၾကား ျပန္ေျပာသည္။
"ဟာ မလုပ္ပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္အေတြးဟာ ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိပါဘူး"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာစမ္းကြာ"
"ဟုတ္ကဲ့။ လူႀကီးမင္းအေၾကာင္းကို ေတြးေနတာပါခင္ဗ်ာ"
ကေလးေတြအေၾကာင္း
အစမ္းစာေမးပဲြ၌ သမိုင္းဘာသာရပ္တြင္ ၂-မွတ္သာ ရသျဖင့္ ၃-တန္းေက်ာင္းသား
သားငယ္ကို အေဖက ေမးသည္။
"သား။ ဘာျဖစ္လို႔ သမိုင္းဘာသာရပ္မွာ ၂-မွတ္တည္း ရတာလဲကြ"
"သားမေမြးခင္က အေၾကာင္းေတြကို ေမးတာကိုး အေဖရဲ႔။ ၂-မွတ္ရတာေတာင္
ကံေကာင္တယ္မွတ္"
.....
ပီတာေလး ေနမေကာင္း ျဖစ္သည္။ ေဘးအိမ္က ၄င္း၏ကစားေဖာ္ ခ်ာတိတ္ ေရာက္လာသည္။
ပီတာ မျပင္းရေအာင္ အၾကာႀကီး ထိုင္စကားေျပာသည္။ တက္ႏိုင္သမွ် ျပဳစုသည္။
ဤသည္ကို ႀကည့္ၿပီး ပီတာအေမ၏ ရင္ထဲ ပီတီျဖစ္သည္။ ခ်ာတိတ္ကို
ေက်းဇူးတင္သြားသည္။ သို႔ႏွင့္ ခ်ာတိတ္ ျပန္မည္ လုပ္ေသာအခါ ခ်ာတိတ္ကို ေခ်ာကလက္
လက္ေဆာင္ေပးသည္။ ေခ်ာကလက္ကို ယူၿပီး ခ်ာတိတ္က မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေျပာလိုက္သည္။
"အန္တီ၊ ပီတာေသရင္ သူ႔စက္ဘီးကို ကြၽန္ေတာ္ ယူလို႔ရမလားဟင္"
.....
ခ်ာတိတ္။ မင္းအသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ"
"ငါးႏွစ္"
"မင္းေဘးနားက ခ်ာတိတ္မေလးေရာ။ သူ႔နဲ႔ မင္း ဘာေတာ္လဲ"
"သူ႔နာမည္ ေဒစီ။ ကြၽန္ေတာ့္ အစ္မ။ အခု သူ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အသက္ ၂-ႏွစ္ၾကီးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္သုံုးႏွစ္ၾကာရင္ သူ႔ထက္ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ႏွစ္ ႀကီးသြားလိမ့္မယ္"
.....
"ကေလးတို႔ေရ၊ တို႔တစ္ေတြ အေပၚကို ေမာ့ၾကည့္ရင္ ဘာကို ျမင္ရမလဲကြယ္"
"ိမုိးေကာင္ကင္ပါ"
"မိုးရြာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာဆိုရင္ေကာကြယ္"
"ထီး"
.....
အေမျဖစ္သူ စိတ္ဆိုးဆိုးႏွင့္ သား၏နားရြက္ကို ဆဲြလိမ္သည္။ တံျမက္စည္းကို ယူၿပီး
သားမိုက္ကို ဆံုးမရန္ ျပင္သည္။
"လာခဲ့။ ဒန္အိုးကို ႀကိဳးနဲ႔ ေၾကာင္ရဲ႔ အၿမီးသြားခ်ည္သတဲ့။ နင့္ကို မွတ္ေလာက္
သားေလာက္ေအာင္ ဆံုးမရမယ္။ လာခဲ့စမ္း။"
ခ်ာတိတ္ ငိုငိုမဲ့မဲ့ ႏွင့္ ျပန္ေျပာသည္။
"ေမေမကလည္း တျခားအိမ္က ေၾကာင္ပဲ ဥစၥာ"
"ဒါေပမယ့္ အိုးက တို႔အိမ္က အိုးဟဲ့"
ေနာက္မွ ေခၚလာခဲ့ပါ
လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားကို အမိ်ဳးမိ်ဳး ေနာက္ေျပာင္ၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ေပးေသာ ခ်ာတိတ္ကို
ရဲသား ဆဲြေခၚလာသည္။ ခ်ာတိတ္၏အိမ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ရဲသားက
ဘဲလ္တီးလိုက္သည္။ ခ်ာတိတ္၏ အေဖ တံခါးကို ဖြင့္ေပးသည္။
ရဲသားက အသံခပ္မာမာျဖင့္ေမးသည္။
"ဒါေနာင္ႀကီးရဲ႔ ကေလးလား"
"ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္နာရီ ၾကာမွ ေခၚလာခဲ့ပါလားဗ်ာ။ အိမ္မွာ ဧည့္သည္ေတြ
ေရာက္ေန႔လိုပါ။"
ေရြးဖို႔လား
အိမ္ေထာင္စုတြင္ အျမြာပူးေမြးသည္။ မိဘႏွစ္ပါးစလံုး ဝမ္းသာေနၾကသည္။ ငါးႏွစ္သား
ပီတာေလးသည္ ညီႏွစ္ေယာက္ကို အၾကာႀကီး ၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ မိဘမ်ားကို
ေမးသည္။
"သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး ဒီမွာ ေနမွာလား။ ဒါမွ မဟုတ္ ၾကိဳက္တာ တစ္ေယာက္ကို ေရြးဖို႔
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ ပို႔လိုက္တာလား"
အရိပ္
အလြန္ဝေသာ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။ ¤င္း၏ေနာက္မွ
ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္လာသည္။ တစ္ေနရာတြင္ မိန္းမႀကီး
ေနာက္ဘက္လွည့္ၿပီး ခ်ာတိတ္ကို ေမးသည္။
"ေဟ့၊ ခ်ာတိတ္။ မင္း ငါ့ေနာက္ကို ဘာျဖစ္လို႔ လိုက္ေနတာလဲ။ ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ"
"ဘာမွ မလိုခ်င္ပါဘူးခင္ဗ်။ လမ္းေပၚမွာ ေန အင္မတန္ပူတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အရိပ္မွာပဲ
လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္တယ္ ဒါေၾကာင့္ပါ"
အေရးေပၚဆင့္ေခၚၿခင္း
ည ၂-နာရီ အခ်ိန္တြင္ ဆရာဝန္ႀကီး၏အိမ္၌ တယ္လီဖုန္းသံ ျမည္လာသည္။
လူတစ္ေယာက္ အသည္းအသန္ ျဖစ္ေန၍ အျမန္ဆံုးလာေစလိုေၾကာင္း ဆက္သူက
ေျပာသည္။ မျဖစ္ျဖစ္လာပါရန္ ဆက္သူက အႏူးအညႊတ္ေတာင္းပန္သည္။ ညအခ်ိန္မေတာ္
ျဖစ္ေနရုံမက အျပင္ဘက္တြင္ မိုးကလည္း အသည္းအသန္ ရြာေနရာ ဆရာဝန္ႀကီး
မသြားလိုေခ်။ ၿပီးေတာ့ လူနာ၏အိမ္က ၿမိဳ႔စြန္တြင္ ျဖစ္ေနသည္။ သိုေသာ္ မတက္ႏိုင္။
လူတစ္ေယာက္၏ အသက္ကို ကယ္ရမည့္ ကိစၥျဖစ္ေနသည္။
လူနာ၏ အိမ္သို႔ ဆရာဝန္ႀကီး ခဲခဲယဥ္းယဥ္းႏွင့္ ေရာက္လာသည္။ အိပ္ရာထဲတြင္
ညည္းတြားေနေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕သည္။
"ေဒါက္တာရယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ကို ကယ္ပါဦး။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္
မၾကာခင္ေသရေတာ့မယ္လို႔ ထင္ေနတယ္ ခင္ဗ်"
"ဘယ္ေနရာမွ နာသလဲ"
"ဘယ္ေနရာမွာမွ မနာပါဘူးခင္ဗ်"
"မေတာ္တဆ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရတာ ျဖစ္ဖူးသလား"
"မျဖစ္ဖူးပါဘူး ခင္ဗ်"
လူနာကို ခဏမွ် စမ္းသပ္စစ္ေဆးၿပီးေသာအခါ ဝမ္းနည္းေသာ အသံျဖင့္ ဆရာဝန္က
လူနာကို ေျပာသည္။
"ခင္ဗ်ား ေသတမ္းစာ ေရးၿပီးပလား"
"ေဒါက္တာ။ ဘာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ဘဲ ေသေတာ့မယ္လို႔ ေဒါက္တာ ဆိုလိုခ်င္တာလား
ဟင္။ ဟင့္အင္း။ ဟင့္အင္း။ကြၽန္ေတာ္ မေသခ်င္ေသဘူး ေဒါက္တာ။ ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ကို
ကယ္ပါဗ်"
"ခင္ဗ်ားဆီမွာ သားသမီးေတြ ရွိလား။ သူတို႔ကို အခုခ်က္ခ်င္း ေခၚခိုင္းလိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့
ေဆြမ်ိဳးေတြလကိုပါ ေခၚဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔"
"ဘုရား။ ဘုရား။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ေသမွာလား ဆရာရယ္"
"မေသပါဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႔ က်န္းမာေရးဟာ ကြၽဲ႐ုိင္းႀကီး တစ္ေကာင္လို
ေကာင္းေနပါေသးတယ္။ အဲ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ရာသီဥတုနဲ႔ ဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ
က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း အ႐ူးလုပ္ခံရတာမိ်ဳး အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးဗ်။ နားလည္လား"
ေစာေစာက ေျပာေရာ့ေပါ့
ရန္သူ၏ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေျခေထာက္တြင္ ဒဏ္ရာရေသာ စစ္ဗိုလ္ကို စစ္ေဆးရုံသို႔
သယ္ေဆာင္လာသည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ¤င္းကို ခဲြစိတ္ခန္းထဲ သြင္းၿပီး ခဲြစိတ္ရန္
ၿပင္ဆင္ၾကသည္။ ႏွစ္နာရီခန္႔ ၾကာသြားသည္။ စစ္ဗိုလ္က သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဟန္ျဖင့္
ေမးသည္။
"ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ၾကာေနရတာလဲ။ ဘာကို ရွာေနၾကတာလဲ။
ဒဏ္ရာအေပါက္က ေသးေသးေလး။ ဆယ္မိနစ္ခ်ဳပ္ရင္ ၿပီးတဲ့ ကိစၥ "
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ က်ည္ဆန္ကို ရွာေနၾကတာဗ်"
ဤစကားကို ၾကာေသာ္ လူနာစစ္ဗုိလ္ ေပါက္ကဲြေတာ့သည္။
"ေစာေစာက ေျပာပါေတာ့လား။ က်ည္ဆန္က ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္ေထာင္ထဲမွာ။ ေရာ့"
ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္
"ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ...."
သည္ေခတ္ႀကီးမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္ရမွာက အေတြ႕အႀကံဳ။
တရုတ္ျပည္ ကန္တုန္မွာ ဘဏ္ကိုဝင္တိုက္ေသာဓါးျပေတြက
"အားလုံးမလွဳပ္နဲ႔၊ ပိုက္ဆံကအစိုးရဟာ၊ အသက္က မင္းတို႔ဟာ။ "
ဟု တရားသေဘာဆန္ဆန္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္၊ ဘဏ္ဝန္ထမ္း အားလံုး ၿငိမ္သက္စြာ ဝမ္းလ်ားေမွာက္လ်က္ ေနၾကကုန္၏။
ထိုအခ်ိန္ ဓါးျပက စားပဲြေပၚ ပက္လက္ေလးလွန္ကm လွဲေလ်ာင္းေနရွာေသာ ဘဏ္စာေရးမေလးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း
" အျမင္မေတာ္ကြာ၊ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလး ေနစမ္း၊ ဒါဓါးျပတိုက္တာ၊ မုဒိမ္းလာက်င့္တာ မဟုတ္ဘူး။ "
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္၊ M.Sc ဘဲြ႔ရဓါးျပေပါက္စေလးက
" ဆရာ... တိုက္ရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ေရတြက္ရေအာင္။ "
မူလတန္းသာေအာင္ေသာ ဓါးျပဗိုလ္ ေျပာလိုက္သည္မွာ
"ေတာ္ေတာ္ႏုံခ်ာတဲ့ေကာင္၊ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ဥစၥာ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ေရတြက္ေနရမွာလဲကြာ၊ ဒီညTV သတင္း ေစာင့္နားေထာင္ၾကည့္ရင္ သိေရာေပါ့။ "
ဓါးျပထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္ ဘဏ္ဥကၠဌက
" သြား...ျမန္ျမန္ရဲသြားတိုင္စမ္း ။ "
ဘဏ္မန္ေနဂ်ာ လွည့္ထြက္မည္အျပဳမွာ ဘဏ္ဥကၠဌ အလ်င္စလိုထပ္ေျပာလိုက္သည္မွာ
" ေနအုံး...တေလာတုန္းက ငါတို႔အလြဲသုံးစားထားတဲ့ သန္း ၅၀ ပါတခါထဲ ေပါင္းထည့္ပလိုက္ကြာ "
ဘဏ္မန္ေနဂ်ာက အဓိပၸါယ္ပါပါ တခ်က္ခိုးၿပံဳးကာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္မွာ
" တလတခါေလာက္ လာတိုက္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာကြာ..."
ေနာက္တေန႔... ဘဏ္ယြမ္ေငြ သန္း ၇၀ ဓါးျပတုိက္ခံရေၾကာင္း TV သတင္းအရ ၾကားသိရ၏။
ဓါးျပေတြ အဖန္တလဲလဲ ေရတြက္ၾကည့္လည္း သန္း ၂၀ မွ်သာရိွသည္။
ဓါးျပဗိုလ္ ေအာ္ဆဲလိုက္သည္မွာ
" ေတာက္...ငါအသက္ကိုဖက္နဲ႔ထုပ္ၿပီး တိုက္တာေတာင္မွ သန္း ၂၀ ပဲရတယ္ ဘဏ္ဥကၠဌက ပါးစပ္ဖ်ားေလးလွဳပ္လိုက္ရုံနဲ႔ သန္း ၅၀ အျမတ္ေပၚသြားၿပီ။
ဒီေခတ္ႀကီးၾကည့္ရတာ ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ...။ "
Source: MyanmarJokes
ဟာသပေဒသာ ( ၁၆)
ျပတင္းေပါက္မွန္မ်ား
စိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုတြင္ၿဖစ္သည္... လူနာတစ္ဦးကို စစ္ေဆးသည္...
" မင္း.. အခု အားလံုးေကာင္းေနၿပီ.. မင္းကို ေဆးရံုကေနတို႔ ဆင္းခြင့္ေပးေတာ့မယ္... အၿပင္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း... မင္းဘာလုပ္မလဲ"
" ႕က်ြန္ေတာ္ ၿပတင္းေပါက္မွန္ေတြကို ေလးခြနဲ႔လိုက္ခြဲပါမယ္ဆရာ"
မေကာင္းေသးဟု ဆိုကာ... ေဆးထပ္ကုရန္ထားလိုက္သည္.. သံုးလအၾကာတြင္ ထပ္စစ္ေဆးသည္
"မင္းကို တုိ႔ အခု ဒီေဆးရံုကေနဆင္းခြင့္ေပးေတာ့မယ္...မင္းအၿပင္ကို ေရာက္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ"
" က်ြန္ေတာ္ ၿပတင္းေပါက္မွန္ေတြကို ေလးခြနဲ႔လုိက္ခြဲပါမယ္"
မေကာင္းေသးဟုဆိုကာ.. ေဆးထပ္ကုသည္.. မတတ္ႏိုင္ေတာ့ သည္႔ အဆံုး... ႏိုင္ငံၿခားမွ... ပညာရွင္.. ဆရာ၀န္မ်ားကို အကူအညီလွမ္းေတာင္းသည္.. လူနာနွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေဒတာမ်ား.. ပို႔ေပးသည္.... ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား ကလည္း စိတ္၀င္စားၾကသည္.. သို႔ ႏွင့္ ဆရာ၀န္မ်ားအားလံုး....ထို ေဆးရံုသို႔ လာၿပီး လူနာကို ထပ္မံစစ္ေဆးသည္......
" မင္းလည္း အားလံုး ေကာင္းေနၿပီပဲကြာ... မင္းကို ေဆးရံုက ဆင္းခြင့္ေပးေတာ့့မွာပါ.... မင္း အၿပင္ေရာက္ရင္ဘာလုပ္မလဲ ေၿပာပါဦး"
" က်ြန္ေတာ္.. က်ြန္ေတာ့ ခ်စ္သူဆီ သြားပါ့မယ္"
ဆရာ၀န္မ်ားအားတက္သြားသည္
" ေအး.. မင္းခ်စ္သူဆီ ေရာက္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ"
" က်ြန္ေတာ္သူ႔ကို နမ္းပါမယ္....."
" ဟုတ္ၿပီ ၿပီးရင္ဘာလုပ္မလဲ... "
"က်ြန္ေတာ္သူ႔ ရဲ ဘေလာက္စ္အင္းက်ီေလးကို ခ်ြတ္လိုက္ပါမယ္.."
" ဟုတ္ေနၿပီ.. မင္းၿပီးရင္ဘာလုပ္မလဲ"
" က်ြန္ေတာ္ သူ႔ရဲ႔စကတ္ကေလးကို ခ်ြန္လိုက္ပါမယ္ ဆရာ"
ေခ်ြးပ်ံသည္႔ဆရာ၀န္ေတြ ပ်ံကုန္သည္။
" ဟုတ္ၿပီမင္းၿပီးရင္ဘာဆက္လုပ္မလဲ.. "
" က်ြန္ေတာ္.. သူရဲ႔.. .အတြင္းခံ ဘာရာစီရာေလးကို ခ်ြတ္ပါမယ္.. "
"ၿပီးရင္ေရာကြာ...."
"သူ၀တ္ထားတဲ့ စက္စပိုင္တာေလးကို ဆြဲခ်ြတ္ပစ္လိုက္ပါမယ္"
"ဒါဆိုၿပီးရင္ေရာ... "
" အဲ.... စက္စပိုင္တာက.. သေရၾကိဳးကို ၿဖဳတ္...ေလာက္ေလးဂြမွာတပ္ၿပီး... က်ြန္ေတာ္ ၿပတင္းေပါက္မွန္ေတြကို လိုက္ခြဲပါမယ္ဆရာ.."
ဟာသပေဒသာ(၁၅)
ႀကိဳက္တာ၀ယ္စား
>> အေမရိကန္ႏိုင္ငံရွိ ၀က္ေမြးျမဴသူတစ္ဦးထံသို႔ တစ္ေန႔ေသာအခါ
>> လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာၿပီးစံုစမ္းေလ၏ ။
>> " ခင္ဗ်ားရဲ႕၀က္ေတြကို ဘယ္လိုအစာေတြေကြၽးသလဲဗ် "
>> " ကြၽန္ေတာ့္၀က္ေတြကို ထမင္းက်န္၊ ဟင္းက်န္ေတြနဲ႔
>> ဟင္းသီးဟင္းရြက္အပုပ္ေတြ ေရာစပ္ၿပီးေကြၽးပါတယ္ "
>> " ၾကားရတာစိတ္မေကာင္းစရာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္က ကမၻာ့တိရိစၦာန္မ်ား
>> ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖဲြ႔ကအရာရွိပါ ။
>> အခုလိုက်န္းမာေရးနဲ႔မညီညြတ္တဲ့အစာေတြ ေကြၽးမႈအတြက္ခင္ဗ်ားကို
>> ေဒၚလာတစ္ေထာင္ဒဏ္ေငြရိုက္ရပါလိမ့္မယ္ "
>> ဒဏ္ေငြေဆာင္ၿပီး ( ၃ ) လခန္႔ၾကာျပန္ေသာ္ ေနာက္ထပ္လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ဦး
>> ေရာက္လာၿပီး စံုးစမ္းျပန္၏ ။
>> "ခင္ဗ်ား၀က္ေတြကို ဘယ္လိုအစာေတြေကြၽးသလဲဗ် "
>> " ဟုတ္ကဲ့၊ ေပါင္မုန္႔၊ ပူတင္း၊ ဒိန္ခဲ၊ အာလူး၊ ၾကက္ေပါင္းနဲ႔ဗိုက္တာမင္
>> အားေဆးေတြ ေရာစပ္ၿပီးေကြၽးပါတယ္ခင္ဗ်ာ "
>> " အားပါး၊ အ့ံၾသစရာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္က ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႔က အရာရွိပါ ။
>> ကမၻာႀကီးရဲ႕လူဦးေရေလးပံုတစ္ပံုေလာက္ ႏွစ္စဥ္အငတ္ေဘးႀကံဳေနရတာကိုေတာင္မွ
>> ခင္ဗ်ားကၿခိဳးၿခံဳမႈမရွိဘဲ ျဖဳန္းတီးပစ္ေနတာ အဲဒီအတြက္ခင္ဗ်ားကို
>> ေဒၚလာတစ္ေထာင္ဒဏ္ေငြရိုက္ပါတယ္ "
>> ဒဏ္ေငြေဆာင္ၿပီး မ်ားမၾကာမီေနာက္တစ္ဦးလာျပန္ေလ၏ ။
>> " ခင္ဗ်ား၀က္ေတြကို ဘယ္လိုအစာေတြေကြၽးပါသလဲခင္ဗ်ား "
>> " တစ္ေကာင္ကို တစ္ေဒၚလာစီေပးၿပီး ႀကိဳက္တာ၀ယ္စားလို႔ ေျပာလိုက္တယ္ " >>
>> စည္းကမ္းရွိသူ
>> " လူေတြကစည္းကမ္းမရွိၾကဘူးဗ်ာ ။ ငွားၿပီးရင္ျပန္မေပးခ်င္ၾကဘူး ။
>> ခင္ဗ်ားတို႔ပတ္၀န္းက်င္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး "
>> " ကြၽန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္က စည္းကမ္းရွိရွိျပန္ေပးပါတယ္ ။
>> မိုးတြင္းတုန္းကငွားသြားတဲ့ထီးကို ေဆာင္းတြင္းက်ေတာ့ လာျပန္ေပးၿပီး
>> ေစာင္ျပန္ငွားသြားတယ္ ။ ေႏြေရာက္ေတာ့ ေစာင္လာပို႔ၿပီး
>> ယပ္ေတာင္ျပန္ငွားသြားၾကတယ္ဗ် "
မွားယြင္းမႈ၏ရလဒ္
>> " မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ညားလာတာ အခုဆိုရင္အိမ္ေထာင္သက္တမ္း အႏွစ္အစိတ္ရွိၿပီ ။
>> တကယ္တမ္းေျပာရရင္ အဲဒီကိစၥဟာ မွားယြင္းမႈတစ္ခုရဲ႕ ရလဒ္ပဲ "
>> " ဘယ္လို ဘယ္လို ဘာေျပာတယ္ ရွင္းစမ္းပါဦး "
>> " ဒီလိုေလ၊ အဲဒီမင္းကို စေတြ႕တဲ့ေန႔က ငါေလခြၽန္မိတာ မင္းကိုေခၚတာ
>> မဟုတ္ဘူး ။ တကၠစီသမားကိုကြ "
သိနားလည္မႈ
>> " မင္းတို႔ထဲမွာ စႏၵရားအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိတဲ့သူ ပါသလားကြ "
>> " ပါပါတယ္ဆရာ၊ ကြၽန္ေတာ္ စႏၵရားတီးတတ္ပါတယ္။ စႏၵရားအေၾကာင္း
>> ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္ "
>> " ဒါဆို ဒီစႏၵရားကို ကားေပၚတင္တဲ့အခါ မင္းကဦးေဆာင္ၿပီး
>> ဂရုစိုက္တင္ေပးစမ္းပါကြာ "
သူ႕လက္ရာ [
>> " ဒီေန႔ ကြၽန္မခ်က္ေကြၽးတဲ့ဟင္းက ဘယ့္ႏွယ္ေနလဲဟင္ "
>> " ေကာင္းတယ္ မိန္းမရာ၊ ခ်ိဳၿပီးဆိမ့္ေနတာပဲ "
>> " မဟုတ္ေသးပါဘူးေတာ္၊ ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္းစာအုပ္ထဲမွာ
>> ခ်ဥ္စပ္လို႔ေရးထားတယ္ရွင့္ "
ထီးတစ္လက္၏သံသရာ
>> " အခုလာရတာကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့သံုးရက္က ကြၽန္ေတာ့္ဆီက ငွားသြားတဲ့ထီးကို
>> ျပန္ယူခ်င္လို႔ပါ "
>> " ေဟာဗ်ာ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ မေန႔ကအိမ္လာလည္ရင္း ခဏငွားသြားတယ္ဗ်။
>> သူ႔ဆီသြားေတာင္းေတာ့ ေယာက္ဖတစ္ေယာက္ ခဏငွားသြားလို႔ပါတဲ့။
>> အေရးႀကီးသလား၊ လိုက္ရွာေပးမယ္ေလ "
>> " အေရးႀကီးပါေသာ္ေကာဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အဲဒီထီးကိုငွားေဆာင္းလာခဲ့တာ။
>> အဲဒါလာေတာင္းေနလို႔ဗ်ိဳ႕။ သူကလည္းဒီထီးဟာ သူ႔ထီးမဟုတ္ဘူး
>> ခဏငွားလာတာတဲ့ "
စိတ္ခ်စမ္းပါ
>> " ဒီမွာရွင့္ ေလယာဥ္ပ်ံေမာင္းတဲ့ဆရာႀကီး၊ ကြၽန္မတစ္ခါမွ
>> ေလယာဥ္ပ်ံမစီးဖူးလို႔ ရင္ေတြတုန္လိုက္တာရွင္။
>> ကြၽန္မတို႔ခရီးသည္ေတြအားလံုးေဘးကင္းရန္ကင္းနဲ႔
>> ေျမျပင္ေပၚျပန္ေရာက္မွာပါေနာ္ "
>> " စိတ္ခ်ပါဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ေလယာဥ္ေမာင္းလာတာၾကာပါၿပီ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ
>> ေကာင္းကင္မွာမထားခဲ့ပါဘူး "
ယံုပါတယ္
>> " တစ္ဆိတ္ေလာက္ ခင္ဗ်ား၊ ကြၽန္ေတာ့္စက္ဘီးကို ၾကည့္ထားေပးစမ္းပါ "
>> " ေဟ့ေကာင္ ငါကအယ္ဒီတာကြ "
>> " ရပါတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုယံုပါတယ္ "
ေမေမ့စကား
>> " လက္ေရးညံ့လိုက္တာကြာ၊ မင္းကိုေန႔တိုင္းရိုက္ရတာလည္း လက္ေညာင္းလွၿပီ၊
>> မင္းအိမ္ကဘာမွဂရုမစိုက္ဘူးလား "
>> " ကြၽန္ေတာ့္ေမေမကေျပာတယ္ဆရာ၊ ငါ့သားလက္ေရးမလွလည္းကိစ္စမရွိဘူးတဲ့၊
>> ဘယ္သူမွမဖတ္တတ္ရင္ေနပါေစတဲ့၊ ႀကီးရင္ဆရာ၀န္လုပ္ခိုင္းမွာတဲ့ "
ဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လဲ
>> " ဟိုေန႔က ေလးထပ္တိုက္ေပၚက မင္းခုန္ခ်တာ အံ့ၾသတယ္ကြာ၊ ရုပ္ရွင္ထဲက
>> စတန္႔မင္းသားေတြ စြန္႔စားျပတဲ့အတိုင္းပဲ၊ ကားရုိက္ဖို႔ေလ့က်င့္ေနတာလား "
>> " ဟင္း ..... ဟင္း ..... ငါလည္း စဥ္းစားေနတာ၊ ဘယ္သူမ်ား
>> ငါ့ကိုတြန္းခ်လိုက္တာလဲလို႔ "
တစ္ေယာက္တစ္လွည့္
>> " ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္ၿပီးတဲ့အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္
>> ဟန္းနီးမြန္းထြက္ခ်င္လို႔ ခြင့္ဆယ္ရက္ေလာက္ ေပးပါခင္ဗ်ာ "
>> " အင္း ..... ခက္တာပဲ။ ေလာေလာဆယ္အလုပ္ေတြ က်ပ္ေနေတာ့တစ္ေယာက္ေယာက္
>> မရွိရင္လည္းမျဖစ္ျပန္ဘူး။
>> ႏွစ္ေယာက္စလံုးကငါ့ကုမၸဏီရဲ႕စံျပ၀န္ထမ္းေတြဆိုေတာ့
>> ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူးလို႔လည္း မေျပာရက္ျပန္ဘူး။
>> ဒီေတာ့တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီသြားၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါရေစကြာ "
ေမးမွသိတယ္
>> " မင္းတို႕လင္မယား ျပန္ေပါင္းထုပ္သြားၾကၿပီလို႔ၾကားရတာ ၀မ္းသာတယ္ကြာ၊
>> ေန႕ခင္းတုန္းကေတာင္ မင္းတို႕အိမ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္ေတာ့
>> မင္းတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ထင္းေတြအတူတူခဲြေနၾကတာ ေတြ႕မိေသးတယ္ကြာ "
>> " ထင္းမဟုတ္ဘူး သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ၊ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြ "
ေျပာခ်င္တာကဒီလိုပါ
>> " မင္းဟာကားကို တစ္နာရီမိုင္တစ္ရာႏႈန္းေလာက္နဲ႔ ေမာင္းလာတယ္ ။
>> ၿပီးေတာ့ညအေမွာင္ထဲ ကားေရွ႕မီးကို ဖြင့္မေမာင္းဘူး ။ လမ္းလည္းမွားလာတယ္ ။
>> ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္လည္း မပါဘူး ။ ကိုင္း .....
>> ဒီေလာက္ေတာင္အျပစ္ေတြမ်ားတာ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ "
>> " ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကြၽန္ေတာ့္မွာအျပစ္တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္ ။
>> အဲဒါကေတာ့ဒီကားကုိ ခိုးလာတာပါပဲ "
ဘယ္သူမွမေျပာနဲ႔ေနာ္
>> " ဓူ၀ံၾကယ္ဆိုတာ ဘယ္ဟာလဲဟင္ဘိုးဘိုး "
>> " ဟိုး ..... ေတာင္ဘက္က ၾကယ္နီနီႀကီးဟာ ဓူ၀ံၾကယ္ေပါ့ ေျမးရဲ႕ "
>> " ဟင္ ..... ေက်ာင္းမွာ ဆရာမကေျပာေတာ့ ဓူ၀ံၾကယ္ဟာ ေျမာက္အရပ္မွာရွိတယ္ဆို "
>> " ရွဴး ..... ဘယ္သူမွ ေလွ်ာက္မေျပာေလနဲ႔ ၊ ဓူ၀ံၾကယ္ေတာင္ဘက္ကို
>> ေျပာင္းသြားတာတစ္ပတ္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္ ေျမးရဲ႕ "
စနစ္တက်အသံုးျပဳနည္း
>> " မနက္က၀ယ္သြားတဲ့ ယပ္ေတာင္က တစ္ခါႏွစ္ခါပဲခတ္ရေသးတယ္ စုတ္သြားၿပီ ၊
>> ဘယ္လိုျဖစ္တာရတာလဲ "
>> " အသံုးျပဳပံုမွားလို႔ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာင္းတဲ့
>> ယပ္ေတာင္ဟာ လက္နဲ႔ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးကိုင္ထားၿပီး ခပ္ေစခ်င္တဲ့အရာ၀တၱဳကို
>> ယပ္ေတာင္ေရွ႕မွာ ဟိုဖက္ဒီဖက္ ခပ္ျမန္ျမန္လွည့္ေပးရပါတယ္ခင္ဗ်ား "
နားေလးသူမို႔ပါ
>> " ခုနက စတိတ္ရႈိးေပၚမွာ အသံၿပဲႀကီးနဲ႔ ဟဲဗီးသီခ်င္းဆိုသြားတာ ခင္ဗ်ားမဟုတ္လား"
>> " ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ္က တက္သစ္စဟဲဗီးအဆိုေတာ္ပါ "
>> " ဒါဆိုတစ္ဆိတ္ ကူညီစမ္းပါ ။ ပဲြခင္းထဲမွာ က်ဳပ္မိန္းမနဲ႔
>> လူခ်င္းကြဲသြားလို႔ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေအာ္ေပးစမ္းပါ ။ သူက နားနည္းနည္းေလးတယ္ "
ဟိုတစ္မ်ိဳး ဒီတစ္မ်ိဳး
>> " ေမာင္မင္းအေနနဲ႔ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ "
>> " ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ဘာေျပာရေတာ့မွာလဲ တရားသူႀကီးမင္းခင္ဗ်ာ ။ သူ႔အခန္းထဲ
>> ၀င္ခိုးတုန္းက တရားလိုဟာ အိပ္ေမာက်ေနတာပါ ။ အခုက်ေတာ့ သူ႔အိမ္ထဲ၀င္ခိုးတာ
>> ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ပါတယ္လို႔ ထြက္ဆိုေနပါတယ္ "
ေမေမ့တာ၀န္ထားလိုက္
>> " ဒီလူနဲ႔သမီးလက္မထပ္ခ်င္ဘူးေမေမ ၊ သူနဲ႔သမီးနဲ႔ အယူအဆခ်င္း မတူၾကဘူး ။
>> သူကငရဲရွိတယ္ဆိုတာကို မယံုဘူးလို႔အေၾကာက္အကန္ေျပာတယ္ ေမေမရဲ႕ "
>> " လက္ထပ္မွာသာ ထပ္လိုက္ပါသမီးရယ္ ၊ ငရဲတကယ္ရွိေၾကာင္း သိေအာင္လုပ္ဖို႔
>> ေမေမ့တာ၀န္ထားလိုက္စမ္းပါ "
အေမြဆက္ခံမိလို႔
>> " ခင္ဗ်ား မေသသင့္ဘူးဗ် ။ ဟုတ္တယ္ ၊ တကယ္ဆို ခင္ဗ်ား မေသသင့္ေသးဘူး "
>> " ေဟ့လူ မူးမူးနဲ႔ အုတ္ဂူေရွ႕မွာငိုၿပီး ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ။
>> ဒီဂူထဲျမဳပ္ထားတာ ခင္ဗ်ားရဲ႕အခင္ဆံုးမိတ္ေဆြမို႔လို႔လား "
>> " ဟင့္အင္း ..... ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ ပထမေယာက်္ားပါ "
မေျမာက္ပါနဲ႔ဗ်ာ
>> " မင္းခိုးတဲ့ပစ္စည္းေတြက အစံုပါပဲလားကြ ၊ တီဗီြရယ္ ၊ ေအာက္စက္ရယ္ ၊
>> ေရခဲေသတၱာရယ္ ၊ ပန္ကာရယ္ ၊ မီးခံေသတၱာရယ္ ၊ အိမ္သားေတြတစ္ေယာက္မွ
>> မႏိုးေစဘဲ အျပင္ကိုဒါေတြအကုန္သယ္ထုတ္ႏိုင္တာ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ကြာ "
>> " ဟာ ..... တရားသူႀကီးမင္းကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကုိ
>> အေနခက္ေအာင္ေျမွာက္ေနျပန္ၿပီ "
အထင္နဲ႔အျမင္
>> " ကြၽန္မသားေလး ေရနစ္တုန္းကဆယ္ၿပီး အိမ္လာပို႔ေပးတာ ရွင္မဟုတ္လား "
>> " ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ဒီလိုေပါ့ဗ်ာ ၊ ႀကံဳႀကိဳက္လို႔ကယ္တာပဲဟာ ၊
>> ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း တကူးတကလာေျပာစရာ မလိုပါဘူး "
>> " ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း လာေျပာတာမဟုတ္ဘူးရွင့္ ၊ သူ႔လက္ကဟန္းခ်ိန္းပါမလာလို႔"
ထင္တာကတျခား
>> " တရားခံက သူငယ္မကို ပဲြခင္းထဲက ေခၚထုတ္သြားၿပီး လူရွင္းတဲ့ေနရာေရာက္မွ
>> ပါသမွ်လုယက္သြားတယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား "
>> " ဟုတ္ပါတယ္ ၊ တရားသူႀကီးမင္း "
>> " ဒါျဖင့္ရင္ ပဲြခင္းပရိသတ္ထဲမွာတုန္းက ဘာျဖစ္လို႔ေအာ္ဟစ္အကူအညီ
>> မေတာင္းခဲ့တာလဲ "
>> " ကြၽန္မနားကိုအသာကပ္ၿပီး လက္ကုတ္ေခၚသြားတုန္းက ဒီလုိလုပ္လိမ့္မယ္
>> မထင္ခဲ့မိလို႔ပါရွင္ "
သိခ်င္လို႔
>> " ဗ်ိဳ႕ အိမ္ရွင္တို႔ ၊ တစ္ဆိတ္ေလာက္ေခြးၾကည့္ေပးပါ "
>> " မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ရဲရဲသာလာခဲ့ပါ "
>> " ခင္ဗ်ားေခြးက မကိုက္တတ္ဖူးလားဗ် "
>> " ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲဒါကိုသိခ်င္ေနတာ ၊ ဒီေကာင္ကအခုမနက္မွ ၀ယ္လာတာေလ"
ျပင္ပအစားအစာ
>> " ဗ်ိဳ႕ဆရာသမား ၊ ဟိုလူသူ႔မိန္းမကို မိေက်ာင္းကန္ထဲ တြန္းခ်ေနတယ္ ။
>> ျမန္ျမန္သြားကယ္ၾကရေအာင္ "
>> " ဟင္း ..... တယ္ခက္တဲ့လူပဲ ၊ မိေက်ာင္းေမြးျမဴေရးစခန္းမွာ
>> ျပင္ပအစားအစာေတြ လံုး၀ေကြၽးခြင့္ မရွိတာကို သူမသိလို႔ထင္တယ္ "
သမ္းျပတာမဟုတ္ပါ
>> " ရွင္ ေတာ္ေတာ္ရိုင္းပါလား ၊ ကြၽန္မေရွ႕မွာပါးစပ္ကို လက္၀ါးနဲ႔မကာဘဲ
>> သမ္းျပတာႏွစ္ႀကိမ္ရွိသြားၿပီ "
>> " အထင္မလဲြပါနဲ႔ဗ်ာ ၊ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုခုေျပာဖို႔ႀကံတိုင္း
>> ခင္ဗ်ားကေရပတ္မ၀င္ေအာင္ ေျပာေနတာကိုးဗ် "
ေယာက်္ားဆိုတာ
>> " ေဟာဟိုထိုင္ေနတဲ့လူဟာ ခုနကတစ္ခ်ိန္လံုးလိုလို ကြၽန္မကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာ
>> အခုမမေရာက္လာမွပဲ ခပ္တည္တည္ေနေဖာ္ရေတာ့တယ္ "
>> " ဘယ္သူလဲ ဟိုလူလား ၊ အဲဒါမမအမ်ိဳးသားေလ "
တလဲြမထင္ပါနဲ႔
>> " ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ မုဆိုး၀ါေတာ္ေတာ္ရင့္ေနၿပီနဲ႔တူတယ္ "
>> " ဘာျဖစ္လို႔လဲဗ် "
>> " ဒီတစ္ေန႔လံုး ျခေသၤ့ေတြ ၊ က်ားေတြပဲလိုက္ပစ္ေနတာ ေတြ႕လို႔ပါ "
>> " ဒါကဒီလိုပါ ၊ ဒီမနက္ထြက္လာတုန္းက စာကေလးေတြ ၊ ငွက္ေတြဖမ္းဖို႔ပါပဲ ၊
>> ဒါေပမဲ့ မ်က္မွန္ကသစ္ကိုင္းနဲ႔ၿငိၿပီး က်ေပ်ာက္သြားလို႔ "
ဆရာ့ညႊန္ၾကားခ်က္
>> " တပည့္ေရ ၊ ဟိုဓါတ္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ခဏကိုင္ၾကည့္စမ္းကြာ "
>> " ဟုတ္ကဲ့ဆရာ "
>> " ဘယ္လိုေနလဲကြ "
>> " ဘယ္လိုမွ မေနဘူးဆရာ "
>> " အင္း ..... ဒါဆို က်န္တဲ့တစ္စကို သြားမကိုင္နဲ႔ ဓါတ္လိုက္လိမ့္မယ္ "
လိုခ်င္ရင္ေျပာပါ
>> " ခင္ဗ်ားတို႔ ထမင္းဆိုင္က ၾကက္သားဟင္းပန္းကန္ကို ၾကည့္ပါဦး ၊
>> အရုိးနဲ႔အေရခံြခ်ည္းပဲ "
>> " ဘာလဲ ၊ အေမြးနဲ႔ လိုခ်င္လို႔လား "
ဟာသပေဒသာ (၁၄)
ေရကူးလွ်င္ ၀တ္စံုခိုင္ပါေစ...သတိ
အေမနဲ႔သမီး ေရကူးကန္မွာ ေရသြားကူးတယ္။ ေရကူးဖို႔ သမီးေရကန္ထဲခုန္ခ်ခ်ိန္
ေရကူးဝတ္စံု မေတာ္တဆ ခ်ဳပ္ရိုးကဲြသြားတယ္။
ဒါကို အေမက ေရကူးကန္ေဘးမွာ ေထာင္ထားတဲ့ဆိုင္းပုဒ္ကို အျမန္ယူၿပီး ကြယ္ေပးလိုက္တယ္။
ဆိုင္းပုဒ္ေပၚမွာေရးထားတဲ့
"အႏၱရာယ္ရွိသည္။ အနက္ ၂မီတာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားသာ" ဆိုတဲ့စာေၾကာင့္
လူေတြၿပံဳးစိစိျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။
ဒါကိုအေမေတြ႔ေတာ့ ဆိုင္းပုဒ္ကို တစ္ဖက္အျမန္လွည့္လိုက္တယ္။ ဆိုင္းပုဒ္ေနာက္မွာ ေရးထားတာက "အမ်ဳိးသားသီးသန္႔၊ အထဲမဝင္ခင္ အကီ်ၤခၽြတ္ပါ" ဆိုတာ ျဖစ္တယ္။
ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔အေမ ေနာက္ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခုယူၿပီး သမီးကိုကြယ္ေပးလိုက္တယ္။
ဆိုင္းပုဒ္ေပၚက "လူႀကီး ၁ဝဝ၊ကေလး ၅ဝ၊ အေယာက္၂ဝအထက္ အထူးေလ်ာ့ေစ်း" ဆိုတဲ့ စာေၾကာင့္ လူေတြ ရယ္က်ဲက်ဲျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။
ေနာက္ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခုကို အေမ ယူလိုက္တယ္။ အဲဒီဆိုင္းပုဒ္ေၾကာင့္ အေမ မူးလဲမတတ္ျဖစ္သြားတယ္။
ဆိုင္းပုဒ္ေပၚေရးထားတာက
"မနက္၉နာရီမွ ည၁ဝနာရီထိ၊ အမ်ားသံုးေနရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းမႈကို ဦးစားေပးပါ"
ဆိုတာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။
လူေတြ ရယ္က်ဲက်ဲျဖစ္ကုန္တာေၾကာင့္ အေမေနာက္ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခုကို ယူလိုက္ျပန္တယ္။ ဒီဆိုင္းပုဒ္ ေၾကာင့္ အေမမူးလဲသြားတယ္။ လူေတြဝါးလံုးကဲြရယ္ၾကေတာ့တယ္။ ဆိုင္းပုဒ္ေပၚမွာ ေရးထားတာက "အေမြးအမွ်င္မ်ား ပိတ္ဆို႔မႈမျဖစ္ေစရန္၊ ေနာက္လူမ်ား အသံုးျပဳအဆင္ေျပေစရန္၊ အသံုး ျပဳေနစဥ္အတြင္း ဦးထုပ္ေဆာင္းပါ" ဆိုတာပဲျဖစ္တယ္။
ဟာသပေဒသာ (၁၃)
(၁) ေသျပီဆရာ
ရြာတစ္ရြာမွာရွိတဲ့ ဦးေလးၾကီး လင္မယား ( ၂ ) ေယာက္မွာ သမီး ( ၇ )ေယာက္ရွိတယ္တဲ့။
အခ်ိန္တန္ေတာ့ သမီးေတြကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးေတာ့ ပထမဆံုးသမီးက ထန္းတစ္ပင္ ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။ ကေလး တစ္ေယာက္ေမြးတယ္။
ဒုတိယသမီးက ေညာင္္နွစ္ပင္ ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
သူက ကေလး နွစ္ေယာက္ေမြးတယ္။
တတိယသမီးက သံုးဂြ ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
ကေလး သံုးေယာက္ေမြးတယ္။
ေလးေယာက္ေျမာက္ သမီးက ေလးမ်က္နွာ ဘုရားဘက္က ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
ကေလး ေလးေယာက္ေမြးတယ္။
ငါးေယာက္ေျမာက္ ငါးဇြန္ဘက္က ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
သူတို႔ၾကေတာ့ ကေလး ငါးေယာက္ေမြးတယ္။
ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ ေခ်ာက္ ( ေျခာက္ ) ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။
သူတို႔က ကေလး ေျခာက္ေယာက္ေမြးတယ္။
ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ခုနွစ္ေယာက္ေျမာက္ သမီးေလးက သူ႔အေဖကို ေျပာတယ္ ။ အေဖ…သမီးမွာ ရည္းစား ရွိေနၿပီတဲ့။ သမီးလက္ထပ္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ၊ အေဖက သူ႔သားမက္ကို အိမ္ကို ေခၚခဲ့ပါဦး သူၾကည့္ရေအာင္တဲ့။ ဒါနဲ႔ သမီးလည္း ေခၚလာခဲ့ပါတယ္။ ေခၚလာတဲ့ အခါ သူ႔အေဖက မင္းက ငါ့သမီးကို လက္ထပ္ခ်င္တာကေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ မင္းက ဘယ္နယ္ကလဲကြဆိုေတာ့ သားမက္ေလာင္း ေျပာလုိက္တာက
ကၽြန္ေတာ္က ” သံုးဆယ္ ” ကပါလည္းဆိုေရာ ေကာင္မေလး အေဖ ပါးစပ္က " ေဟ………"တစ္လံုးပဲ ထြက္ႏုိင္ေတာ့တယ္တဲ့ဗ်ာ။
( ၂) မလဲြေသာအမွား
အလုပ္တစ္ေနရာအတြက္ လူေတြ႔စစ္ေဆးရာ လူငယ္တစ္ဦးအလွည့္သို႔ ေရာက္လာ၏။
ေရြးခ်ယ္သူ ။ မင္းနာမည္
လူငယ္ ။ ေမာင္လွ
ေရြးခ်ယ္သူ ။ အထက္လူႀကီးက ေမးရင္ ” ဆရာ ” ထည့္ေျဖရတယ္ကြ။ ျပန္ေျပာ
လူငယ္ ။ ဟုတ္ကဲ့ ” ဆရာေမာင္လွ ” ပါ ခင္ဗ်။
( ၃ ) ျဖစ္ရမယ္
မ်က္နွာမသာမယာျဖင့္ ကိုခ်ဴခ်ာ အိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္။
ဦးေလးျဖစ္သူက ။ ဘာျဖစ္လာတာလဲ ခ်ဴခ်ာ
ခ်ဴခ်ာ ။ ေရးကူးသင္တန္းက ထုတ္ခံရလို႔ဗ်
ဦးေလး ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ
ခ်ဴခ်ာ ။ ေရကန္ထဲ ရႈးေပါက္မိလို႔ဗ်
ဦးေလး ။ ေဟ…သူမ်ားေတြလည္း ဒီလုိပဲ မသိမသာေလး ေပါက္ေနၾကတာေလ
ခ်ဴခ်ာ ။ အဟီး……ကၽြန္ေတာ္က ဒိုင္ဗင္စင္ေပၚကေန တက္ေပါက္မိလို႔ပါ။
( ၄ ) ပါေတာ့ ပါသြားတယ္
ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ ေနာက္က်မွ ေက်ာင္းသို႔ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာ၏။ ထိုအခါ အလြန္စိုးရိမ္ တက္ေသာ ဆရာက
ဆရာ ။ ဘာျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းေနာက္က်တာလဲ
ေက်ာင္းသား ။ လမ္းမွာ ရိုက္လုတာ ခံရလို႔ပါ ဆရာ
ဆရာ ။ ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလကြာ…..ဒါနဲ႔ ဘာေတြမ်ား ပါသြားေသးလဲ
ေက်ာင္းသား ။ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္စာေတြေတာ့ ပါသြားတယ္္ ဆရာ။
( ၅ ) မွတ္သားေလာက္တယ္
သူငယ္ခ်င္း မင္း…..ဘယ္ၿမိဳ႕ကမယ္ ၊ ဘယ္တိုင္းကမယ္ ၊ မယ္ဗမာ ၊ မယ္ကမာၻတို႔ ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား...........
ေအး…ၾကားဖူးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ
ငါမေန႔က လမ္းမွာ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေတြ႔လို႔ စကားလိုက္ေျပာရင္းနဲ႔ နာမည္ေမးလုိက္ေတာ့ သူဘာ"မယ္" ဆိုတာ ေျပာျပတယ္ကြ။ မင္း..သိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဟုတ္လားကြ….” ဘာမယ္တဲ့တုန္း ”
” ပါးက်ိဳးမယ္ ” တဲ့။
( ၆ ) မျဖစ္နိင္ဘူး
စာအုပ္ဆိုင္ အတြင္းသို႔ လူငယ္တစ္ေယာက္ ၀င္လာၿပီး အေရာင္း၀န္ထမ္းမိန္းကေလးအား ေမးသည္။
လူငယ္ ။ စာအုပ္လိုခ်င္လို႔ဗ်ာ
၀န္ထမ္း ။ ဟုတ္ကဲ့….ဘာစာအုပ္မ်ားလဲ ရွင္
လူငယ္ ။ နာမည္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ စာအုပ္ေရးတဲ့ အေၾကာင္းအရာက ” ေယာက်္ားေတြဟာ မိန္းမေတြအေပၚ ဘယ္လုိ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ထားသလဲ ” ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းပါ
၀န္ထမ္း ။ ဒါဆို ညာဘက္တန္းက ” စိတ္ကူးယဥ္ စာေပမ်ား ” ဆိုတဲ့ စင္မွာ ရွာၾကည့္ပါရွင္။
0 comments:
Post a Comment